şiirin başlığını görünce elim gidip gidip geri döndü
açıp içine bakamadım uzun zaman,

sonra neyle karşılaşacağımın merakı ile belki açabildim,
iyiki açıp okumuşum ile / yaa Huu neden yazdın bütün bunları saklasaydın ya

nın
arasında gidip gidip döndüm kendi içimde.

vurdu beni her sözü,
her cümlede özne oldum,
yüklemdeki sorumluluk benim boynuma asıldı
içim dışım yanmak ile donmak arası şimdi.

siz iyiki yazmışsınız, çok da güzel yazmışsınızda,
ben şimdi nasıl normale döneceğim?

anne
baba
bu kelimeler her hali ile ayarlarımızı yerinden oynatıyor,
hele ki yokluklarında.

insan yaşamaya zor dayanıyor.

Aslında bir gün herkesizn babası ölür.
Ve... birgün erken ölümler hariç,
"bütün çocuklar içlerinde siyah beyaz birşeyleri tutar."

yüreğine sağlık şairim yüreğimizi titrettin,
saygı ve selam ile...

Ne yaptın sen be kardeş.
Ne kadar yaram vasa hepsine tuz bastın.
Çok duygusal ve çok derin bir hasret masalıydı.
Kutlarım bu yüreği

"ne bileyim, belki bütün bu küçük şeyler birgün büyük bir anlam kazanırdı"

Evet, şair, belki birçok şey değişirdi babanız/babam sağ olsaydı:(

Beşiktaşın yenilmesi kadar içime oturan bir şiir.

Tebrikler, saygımla

O yüzden mi benim kızım da bu kadar duygusal
babası ölen tüm çocuklar gibi.:((

...Şiir günlük dille kasmadan yazılınca ve böyle de başarılı olunca bir başka tadlanıyor.
Bu türlü şiiri yazmak hiç de kolay değil aslında. Konuşur gibi, karşında biri var gibi ve hislerini öyküleştirerek nazma dökmek hiç de kolay değil.

Son derece başarılı, noksanı olmayan nefis bir serbest şiir. Tebriğimlen...

Beşiktaşlı olmak bamb’aşka bir duygu.Ama ben, başka bir taraftan okumak istedim şiiri; buna rağmen yine de çok sevdim.Yani anlayacağınız hangi taraftan okursanız okuyun sevmek için bir neden çıkıyor karşınıza.Bu gibi şiirler, siyah beyaz filmler gibi sessiz sessiz akıyor insanın yüreğine doğru.Her taraf beyaz ve her taraf siyah’mışçasına dalıyorsunuz şiirin içine. Sonu n’olursa olsun.Bir yandan da katlanmayı göze alarak.

Cemal Süreya’yı hatırladım yine:

‘’Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum’’

Başka yolculuklara çıkmamı sağlayan şiirleri seviyorum işte böyle. Kapıları açtıkça karşınıza yeni çıkıyor
ve hatırlamıyorum dediğiniz birçok şeyi bu vesileyle hatırlıyorsunuz;sadece bunun için bile olsa sevilir o yüzden.

Biliyor musunuz şiirden sonra bir kez daha ‘’İyi ki Beşiktaşlı’’yım demek geldi içimden.

Peki ya Baba?

Benim buna verebileceğim tek bir kelimem bile yok.
Aslında susup okumak yetiyor bazen.


Varolunuz.

İçimi yaktı geçti şiir...

bu şiire izninizle can'ım arkadaşım kardeşim Hazal Karadağ için de birkaç kelime yazmak istiyorum. onun isteğiyle...
ne yazarsan yaz dedi ama yaz...
onu anlatan çok şey var şiirde onu susturacak olan ve gözlerini konuşturacak olan.
söyleyeceklerim bu kadar.

hep okun şiir.

Muhteşem!...Dolu dolu bir yürek sesi...Güne düşmekte haklı sebepleri var şiirin...Saygılar yürekten...

Helal olsun kardeşim gerçekten çok güzel satırlar.5 yaşında babasını kaybetmiş biri olarak babasızlığı çok iyi bilirim.söylenecek en güzel ve en kötü şeylerde şiirle söyleniyor

babası ölen bütün çocuklar içinden ağlar
ve babası ölen bütün çocuklar içlerinde siyah beyaz birşeyleri tutar

Tebrik ederim çok derindi aslında dizeler..başarılarınız daim olsun..

kıymetin el üstündedir şair. babanın ve annenin güzelliğini yüreğinle söyledin bize allah razı olsun.

sen gittin baba, ben mezarına solmuş çiçekler bıraktım
hüzün sarısı, Londra grisi, ve eski bir gecekondu mavisi
eski bir Türk filminden bir gökkuşağı çaldım
sen gittin, ben ellerini siyah beyaz bir gökkuşağına sardım
Beşiktaş bugün bir kez daha yenildi
oturdum babası ölen bütün çocuklar gibi ağladım
Beşiktaş bugün bir kez daha yenilince
oturdum senin yerine de ağladım

babası ölen bütün çocuklar içinden ağlar
ve babası ölen bütün çocuklar içlerinde siyah beyaz birşeyleri tutar


...

ooffff

ah şair ah

ilk kez okudum seni

bu kadar can evimden vurmak zorunda mıydın

suçluluk duydum şimdi tam 8 ay oldu babamın mezarına gitmeyeli.hatta iki aydır ona dua etmedim kuran okumadım..

ağlattın beni ama kendime geldim sayende.

meğer siyah olan benim..

sen hep beyaz kal dostum.

....

gerçekten günün şiiriydi

seçki kuruluna teşekkürler..

Şiir, imkânların kıtlığı hayal kırıklığı gibi boğaza düğümleniveriyor.
Mısralar arasında gezindikçe bir “ölümün” ardından yaşamaya mahkûm edilmişliği hissettiren kavisin izlerini,
Şair’in hayatı üzerinden izlemek.


~~ Tek sığınağı yine hayatın renksizliği olan çığlığı. Siyah beyazın zıtlığı.


Bir ân’ın hatırlanışı yine başka bir yoklukla zemin buluyor kendini hissettirmeye. Baba’nın yokluğu bir maç ertesi hüznünde duyumsanıyor. Bu birazda en sevdiklerimizi en muhtaç olduklarımızı ufak yenilgilerde bile yanımızda hissetme isteğini tetikleyen bir çelişkili ilişki.

Ölüme sığınmak gibi bir şey bu.


Hüznün sarmalandığı varlık hangi renge bürünürse bürünsün, hissedilen o ki, anlam alanı aynı kökensel ürpertiyi işaret ediyor. Yokluğun ellerine bulaştırdığı bu renksizliği eksiksiz biçimde anlatmanın aracı olarak kullanılan bu tema bile
insanı hayrete düşüren ve iliklerimize değin işleyen hüznü duyumsamamıza yetiyor.



Şair, hayatından tablolar devşirdikçe, eksik kalan renkleri tamamlamak istiyor ellerimiz. Bu anlamda şiirin gücünü fark etmemek mümkün değil gibi.

Şairin bize sunduğu tabloda y a ş a n a m a y a n ve eksik kalan her ne varsa gerçek mânada yokluk bu muydu diye düşündürdü. Oysa bir ân’a bile nice anılar sığdırabilen bilincimiz hayat boyu yetecek güzellikleri saklamıyor muydu zihnimizde.


Eksik kalan bir şey yoktu esasında. Geride kalan güzellikleri veya çirkinlikleri paylaşma isteğini hissettirecek kadar
“ güzellik “ saklısında idi… fark etmek kâfi.




Şiir için daha ne denilebilir bilemedim. Derinden yazıldığı nispetince derinden hissettim.



~~ Selam ve saygılar.

çok kıymetli biir şiir ..harika bir eser çok duygulandım ..n yalan söylüyem ağladım..güzel insan

Gözleri kör bakan çocuklar kalir geriye.


Baba toprak
Çocuk rüzgar
Ortalik karanlığa teslim


Tsk şair

insan ruhu gökkuşağının renkleriyle doludur..gel gör ki ölümle , aşkın acısıyla ruh kararıyor....birazcık umutlarla da grileşiyor..hakikaten londranın havası gibi..kasvetli


kalemin daim olsun bir faniyle yapılan bu güzel şiiri güne taşıyan seçkiye teşekkürler..esen kalınız

babası ölen bütün çocuklar içinden ağlar
ve babası ölen bütün çocuklar içlerinde siyah beyaz birşeyleri tutar

evet babası ölen her çocuk bu şiiri yürekten anlar, anlıyorum...sabah sabah ağlatacak ne var dı :(

babam yaşıyor şükür, peki bu gözlerim neden sulandı? kalemin gücü sanırım, etkileyiciydi, tebrikler şair.

bir kaç kez okunacak güzellikte
kutlarım
sağlıcakla kalın

muazzam bir şiir hele helde siyah beyaz
beşiktaşk var şiirde.
ve birde benim gözlerimden
dökülen siyah beyaz yaşlar
ağlattı siyah beyazın beni şair
gönül dolusu alkışladım şiiri
ve de şairini

iki renk birleşmesinden doğan başka bir sen..


güzel ve etkili bir anlatım
okuyucu memnun
şiir
mükemmel..

Ne değerli, ne kederli.

.

.

.

Öyle ya, insan sevgiyi ciğerine çeker. Demlenir, demlendikçe güzelleşir. Ve ağrıtır kimi zaman, sahipsiz sokakların çığlığında.


Çok güzeldi şiir, yazanın yüreğine sevgiler.

kıyım kıyım kıydın be şair sağanaklar üst üste geldi iki kaybımın üstüne

omuzlarini devirmis,iplik iplik aglamis bu siir.
ve okuyanlari.

"Beşiktaş bugün yine yenildi
babam iyi ki öldü
ölmeseydi çok üzülürdü"
Bizde rahmetle anıyoruz,
Yenince onun yerine sevinip,
Yenilince kahroluyoruz.
Tebrik ederim saygılarımla.

bazı şiirler defalarca okunur.