Çünkü Başka
iç yıkıcı bir sarısı vardı ışığın
nokta nokta giden adımlara yakıştı da yanıbaşımdan beni olduğum yere çakan özlemi düşünmeden söndü uzağıma... kalp atışlarımın arasına sıkıştı karanlığın eli zamanla yarıştığım halde ona yenileceğimi düşünerek bana ömrümü unutturmadan şiirler yazdırıyor ölümler üzerine... kırağılı sabahlarla başlıyorum güne yüzün güneşin yerinde ama gene de üşüyorum... bu dem başka dem çünkü başka bu demde... kağan işçen... |