Sevgisizlik Rüzgârıçiçek eğri açar mı, açıyor işte tozu çekiyor o narin kanatları kalınlaşıyor umudumu keseyim mi insandan parçalara ayırıyor kendini parmaklarını kesiyor gülüşlerinin düşlerini atıyor yere yel silip süpürüyor su sıcakta donar mı, donuyor işte tepiniyorlar üstünde kravatlı adamlar, şık kadınlar çatlak dipte görünmüyor bayrağımı uzaklaştırıyor bir el ’biz’li göklerimizden katiller geçiyor baş köşeye masumlar tutuklu ey akıl nerede doğrultacaksın belimi nerde düzgün açacak söz geçen neydi günümüzden nevruzdan başka herşeye benzer. ters yöne isabet etti polis atışları terse döndü gün bahar büzdü dudaklarını ağladı ağlayacak ne tarafa doğrultsam başımı suç zaten mahkemesi görülen de o değil listeler önceden hazır ne zaman salınacakları bile belli hükümlülerin ey çiçek, yere eğil, kökünü selâmla aklımın kökleri düğüm düğüm millet ofla dolaşıyor beynimin içinde döner tilkiler sakın cadı olmayın, susun kazanın altına odunları hazır biri kibrit koşturur hemen yanar, sevgisizlik rüzgârı 21. 03. 2013 / Nazik Gülünay |
Gönlüne,ömrüne bereket
Allaha emanet olasın,sağlıcakla kalasın