Olmayacak Şehrin Yıkık Evleriaşk bitmese bile aşktan düşürüldüğüm vakit gözümden düşen katre ölüm rüzgarıdır sevgili bedenime bunu bil ve ölmemi bekle... ne bu..! tarumar bahçeler ve nemrutlar içinde ölümler seçerken kendime derdiğim güllerin dikenleri ayağıma batıyor derince ve tüm yazılmış şiirler bir günce gül gülünce ömür sevdiğini seyre dalıyor sessizce ya gül ölürse? bu ne..! bu, bitirilmiş bir andacın sandığa saklandığı zamanki öyküsü büyüler içinde büyülene büyülene başlamış bir aşkın öldürülmüş bir sevgilinin meçhul faili bulunmadan önce sadece ses oyunlarıyla bezenmiş bir bilmece bul ve çöz beni vakit henüz erkenken vakit henüz kehkeşanlara karışmadan ve köşe başlarını adamlar tutmadan bul ve çöz beni bahar henüz penceredeyken nemrutlar içinde sana küstüğüm doğru öldüğüm de öyleyse gri bir gecenin sabahı şafağa henüz karışmamışken kimse ben yeniden tuttuğum o yeni türküyle ömrüm benim borcumdur bulduğun gibi beni bilmecelere kilitle ve git ve sadece öylece kehkeşanların kambur olduğu ve ağır aksaklığı doğrudur sevgili ömrümün yedi yerinden yeniden filizlendiği de |