GURBAN OLDUĞUM
gurban olduğum
gadasını aldığım geçmez bogazımdan yedigim bir lokma sen yoksun diye yanımda ekmek doğrarım düğürcük çorbasına omaç yaparım tavada dertlerimin üstüne açık ekmek kırıntılarını işte böyle gurban köy yerinde sensiz bir gün daha geçiririm cızırtılı radyodan dinlerim acansları duydukca kahpe pusuları girmez gözüme uykular işte gurban olduğum katmer katmer doğranır yokluğun acısı eğmeğimizin üstüne katık ederken gözyaşını uçsuz buçaksız ovalara sonra dağlara bakarım dicle-fıratta yüzümü yıkar cudide ısınasın diye ateş yakarım bilirim dağlar kabul etmez kahpeliği her bir çiçekte kurşun deliği sakın düşürme hiçbir canlıya tetiği varsın yutsun fırat ve dicle sinsice bazuka dumanlarını varsın duldalamasın bir mehmetciği bir söğüt gölgesi unutma kanındadır türkün töresi her insana nasip olmaz şahadet mertebesi 10.12.1993 ümraniye aliş gülden |