YARDAN YARAsözcükler vardır,hayatı gül özüyle yaşayan bil ki sursuz girilir bu ülkenin diline her dilde gülmek birdir, ağlamak bir derken aynadan taşan bengisu bir tastan diğerine bir tastan diğerine yürümek sonsuzdur, koşmak, uçmak suretini herkes denerken ayda dünya yarası gövdesinde, yeni yüzler susmak her dilde bir, ağzını açmak bir yardan yara, yardan yara can! lâmbadan büyük ışık hızında hayat son gücüyle yaşayan sözcükler vardır her insanın dilinde büyük düşler küçük düş korkakları günün doğuşunu görmeyenler görmeyenler birbirinin yüzünü yüzler sonsuzdur, gülmenin ağlamanın eseri ince bir ışıkla girilir, girilmez yazılana bir insandan bir insana sıcaklık ve esneme gibi yayılır gülümseme sessizlikte duyulur, gerçek sesinin dokunuşu ırkı yoktur ürperişin sözcükler vardır, konuşmadan duyulan bir yüzden diğer yüze dokunan göz göze, kol kola değende yaşar insan aşk bir sepetten diğerine boşaltılan gül güle dokununca ağlar bülbül figan cana değende zûl konuşur candan cana, candan cana zâr! 7. 1. 2004 / Nazik Gülünay |