Seni Ebelesem
sen meraksın
beynimde infilaklar karanfillere küsmüşlük gibi insan hiç küser mi karanfile meraklı bir düş bu seni ebelesem karanfile gıcığım ilk cırlazlığım değil bu karanfili tutsam seni yargılar ellerim ne var sabahlarıma bol güneşli bir teselli olsan bir parça düş yormasa beni hayatımın tek saklambacıydın düşlü düşüşlü bildiğim bir tek şey karanfilleri sevmişliğin yanılsam da öyle olmalı yoksa gül müydü neydi kucağına oturttuğum kağan işçen... |
tebrikler kaleme