DOLUNAYIN ARDINDAN
ARDINDAN
Dağların ardından doğarken dolunay Duvak olurdu bir beyaz bulut Sisli bir yüz görümlüğün düşerdi göl kıyısına Daralırdı ay ışığı sığ suların sesindeki sensizliğe Fırtınanın ıslığı süpürürdü o vakit sokakları İnceden kayan küçük yıldızlarda kalırken düşler Düşerdi şu batan ellerimden düşlerim üşüyerek Titrerdi şubat batarken anılar eskinin güneşinde.... Savrulurdu rüzgarın saçlarında akşam Esmer tenli bir geçmiş Ramak kaldırdı bir bahara dokunmaya Gecenin kara nefesi çekilirdi derince Simsiyah mazinin üstüne Bahar desenli bir öykü örtülürdü üzerine Hercai menekşe kokusu rüyalar Takılırdı hep duvar takvimlerine Kelebek mevsimli sevmeler çırparken kanat Don tutardı zaman kururken dudaklar Sonrasında susardı şubat kalakalırdı hep eskideki o zaman... |
Takılırdı hep duvar takvimlerine
Kelebek mevsimli sevmeler çırparken kanat
Don tutardı zaman kururken dudaklar
Sonrasında susardı şubat kalakalırdı hep eskideki o zaman...
harikasın can oğlum kalemini tüm kalbimle kutluyorum sevgilerimle