Turuncu Gravür İçin LakŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Alıp götüren ne varsa...
.
çocukken ekilen ne varsa bir duvar dibinde bulduğumuz ütüldüğü duvarın bize güneşlenmenin ve derin bir gölgenin yanı başımızda durduğu söylenmiş ne varsa tersten okunan ham sözlerden bağımsız -ne kadar kirliyim / ne kadar kibirli unuttuğu yerde insanın insan olduğunu gördüm biri fazla biri hiç durmadan uç veren pençelerini o kuşun kafese alışmış olmasını ve uçmaya olan korkusunu gördüm dönüp aynı yere tünemesini inatla inatçılığını unutuşun gelir durmaz / sezer kıvanmaz önce caddeler konuşur sessizlik içinde savrulan yüreklere sonra içine doluşan her şey her şey resimdir sadece gri bir ahenk rüzgâra çıkan bulunuş tutunur sarkacına koşuşturmanın çıtırtısı duyumun ve zaman her yitişin ardından bir kere olsun durur |
zamana dil çıkaran çocuk gibidir,
o yıpranır,
çocuk büyür..
eywallah.