At Kestanesi
Şiirler söylüyor kızlar
Nasıl da allı pullu giyinmişler Parmaklarında nasır birikmiş Nakış işlemekten, Toprağı çapalamaktan Bir de tutmaktan hayatı Su gibi ay gibi Kırılıyor adımları Göğüslerinde Umudu saklıyorlar Sırtlarında taşıyorlar Dünyanın tüm yükünü sanki Kaçamıyorlar sonlarından Bayram yerlerine benzeyen Neşeli ve gürültülü Kalabalık bir meydan İçi insan dolu İçi düş dolu düşmek dolu Dediklerine göre Geçecek hepsi Şiir okuyan kızlar Bayram yerleri Kızların parmaklarındaki nasırlar Geçecek Acı bir meyveyi İçinde saklayan Parıltılı kabuklar Onlar da geçecek Uyanacak her şey Zamanı gelince... |