yine harikasınız nereye varacak şiir derken ve müthiş final

saygılarımla

------------------cinlerim tepemden hiç inmedi
kahve içtikçe bindirdiler tepeme
kollarımdan çekip götürmek istdiler
nereye düşeceğimi bilmediğim yerlere
inatla ayak diredim
yapıştım en parlak yıldızın ucuna
bıraktılar sonunda solukları tükenerek
yaptıkları karanlığa

ışıkları yakmak bu kez bana düşüyor anne
yönlerini saptırmadan
ellerinden tutup bayrama götürdüğüm çocuklar büyüdü
büyüyen caddeler,evler gibi
cinler küçük kaldılar yine
adresleri hep aynı
karanlıklar


9. 2. 2013 / Nazik Gülünay
--------------------------------------------------------------------------------
Çok, çok güzelmiş, dün kaçırmışım, çok meşguldüm. Hüznü cinleri bir güzel bastırmış Gülünay... demekki cinler onun için küçük kalmışlar. Evet, En hüzünlü zamanlarımızda, hep imdadımıza yetişir o çilekeş anneler. Yoklukları çok önemlidir ama, yine varlarmış gibi biz dertleşiriz onlarla. (şükürler olsun ki seninkisi hayatta sanırım) En güzel çağrışımlarla yaparsın sende bunu, çoğu zaman.
Bu güzel ve anlamlı şiire daha uzun yazmak isterdim. Nekadar da çok haketmiş tekrar tekrar okunmayı. Ama beni bağışlasın bu güzel şiir bu gün ve sende birikimli dinamik şairim. Esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutluyorum Gülünayım şairim sizi. Kemal Polat.

Oy bacım okurken ne anılara gittim.bazen bizde yaşadık onları
O güzel kalemini kutladım .gönlüne saygı ve sevgiler canım

annemin inekleri vardı sağılacak
bahçesi,ağaçları
babam öğünü memurluk
bir kaç bardak bol şekerli içtiği çaydan sonra
akşamı gazete, radyoda haber
annemin şarkıları sallardı evimizi
küçüğümle beni üçüncünün salıncağı


biz de avaz avaza türküler söylerdik
o küçük salıncakta
babam sallardı
masumane düşlerimizi
küçük sokak inlerdi bizden
demirci Ziya’nın çekiç seslerine karışarak
o şarkı sesini tanırdı annemin
üst komşumuz:
-bi yol o ilâhi söyler derdi


büyüdükçe bize de yetti inekler
babam salarken sığıra
biz götürdük okul yolunda
elimizde bir deynek
şimdi maç sahası olan at çayırına
ne bayramlar yaşadık orda
cıvıl cıvıl çocuk sesleri arasında
sonra satıcılar,anne babalar
yasaklanmamıştı bayramlar
bayramdı daha


cinlerim tepemden hiç inmedi
kahve içtikçe bindirdiler tepeme
kollarımdan çekip götürmek istdiler
nereye düşeceğimi bilmediğim yerlere
inatla ayak diredim
yapıştım en parlak yıldızın ucuna
bıraktılar sonunda solukları tükenerek
yaptıkları karanlığa

ışıkları yakmak bu kez bana düşüyor anne
yönlerini saptırmadan
ellerinden tutup bayrama götürdüğüm çocuklar büyüdü
büyüyen caddeler,evler gibi
cinler küçük kaldılar yine
adresleri hep aynı
karanlıklar


9. 2. 2013 / Nazik Gülünay





Çok güzel anlatımdı hocam severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin hiç susmasın...........
Saygılar selamlar

Aydınlıklar bizim olsun arkadaşım.
Ama bizim kuşak hep büyüktü çocukken bile.
Hep sorumluydu önce büyüklerden sonra da küçüklerden.
Ne güzel anlatımdı keyifle okudum.
Sevgiler alkışlar İzmir'den..

yuregıne kalemıne saglık annem kocaman sevgılerımle

derine inen duygular görebilme ve hislerle ilgili harika bir kurgu dost bravo kutlar sevgiler sunarım...

inatla ayak diredim
yapıştım en parlak yıldızın ucuna
bıraktılar sonunda solukları tükenerek
yaptıkları karanlığa


Hep bizlerden bir paragraflar vardı şiirinde kutlarım canım, sevgilerimle..

Kaleminiz daim olsun apayrı bir tat vardı
şiirde nefis bir anlatım taktir edilesi bir
eser.Güzel eserinizi kutluyor saygılar sunuyorum..

büyüdükçe bize de yetti inekler
babam salarken sığıra
biz götürdük okul yolunda
elimizde bir deynek
şimdi maç sahası olan at çayırına
ne bayramlar yaşadık orda
cıvıl cıvıl çocuk sesleri arasında
sonra satıcılar,anne babalar
yasaklanmamıştı bayramlar
bayramdı daha


cinlerim tepemden hiç inmedi
kahve içtikçe bindirdiler tepeme
kollarımdan çekip götürmek istdiler
nereye düşeceğimi bilmediğim yerlere
inatla ayak diredim
yapıştım en parlak yıldızın ucuna
bıraktılar sonunda solukları tükenerek
yaptıkları karanlığa

ışıkları yakmak bu kez bana düşüyor anne
yönlerini saptırmadan
ellerinden tutup bayrama götürdüğüm çocuklar büyüdü
büyüyen caddeler,evler gibi
cinler küçük kaldılar yine
adresleri hep aynı
karanlıklar

Tebrik ediyorum çok güzel dizeler olmuş selamlar...........

betimlemeler çağrıştırıyor hep:
"abdastlığın altından geçerken besmele çek şeytan çarpmasın"
"küllüğe oturma cin tepene çöker"
karanlıkta sıyırdayıp da geçiver".....

sağlıcakla

değerli şairem güzel bir çalışma kutlarım sizi yüreğinize saglık kaleminiz varolsun
saygılarımla
zaralıcan

ışıkları yakmak bu kez bana düşüyor anne
yönlerini saptırmadan
ellerinden tutup bayrama götürdüğüm çocuklar büyüdü
büyüyen caddeler,evler gibi
cinler küçük kaldılar yine
adresleri hep aynı
karanlıklar



iradeyi güçlü tutmali ki, bizlerde birer anne baba oluk artık. hatta dede olduk bir çoğumuz.
evlatlarımızda bizlere dik dürüst iradeli güçlü sahiplenen ebebeynler gibi hatırlasın.


yüreginize sağlık
kaleminize bereket.

Attırmayın tepemim tasını ,
sizler büyümediniz ama ben büyüdüm...
Tebrik ederim saygılarımla.

Şiirinizi beğenerek okudum.
Tebrik eder, saygılarımı sunarım.

Hanımefendi şiiri bütün kopyalamayı hiç sevmiyorum...

O nedenle özel kopyalıyorum;


........................ C İ N L E R İ M ........................


... bir şiirdir ama ; saf katkısız, sırf yürek sesidir...

Tebrik eder saygılar sunarım.

Okurken , kendimdende bazı şeyler bulduğum harika anlatımdı, kutluyorum Nazik hanım

bütün renkler sana açık
kırmızı yasak
kırmızı yorgan örtülüydü üstümde
ona mı seğirtiyorlardı
cezvelerini ocaklarını alıp
eşek kadar adamlar
üşüşüyorlardı
küçük bir çocuğun başına



Gizem vardı dizelerde ablam.
Akıcı, sıra dışı bir tmaydı.
Saygılarımla...

ilgiyle okudum emeğine sağlık saygımla

Anlatım konu çok güzel.

kutladım çok güzel şiiri