İp YumağıSökülmüş kazak gibiyim artık hiç giyilmeyen Annemin ellerinde Örülmeyi bekleyen Bilmem daha kaç yerinden kırılacak bu ömrüm Birbirine emaneten tutturulmuş yıllarım Yeni tanışıyorlar çocukluğum, gençliğim Her çağımın ağrısı Başka bir kente dönük Daracık bir kafes başkent Bir kaç şehre aynı anda gitme isteği Sılayı gurbete çeviriyor an Kara gecede Dökülmüş tuz gibiyim bölünmüş ekmekten uzak Üstüne basılmadan Süprülmeyi bekleyen Barış Çelimli |