Gölgem de Sever Seni
Gölgemle de severim seni
Sen yokken gölgeme sarılırım Sen bir ışıksın kalbimin en karanlık köşesinde Geldiğinde tüm ışıklar söner ve son bulur karanlık *** Tüm ciddiyetsizliğinle gidiyorsun Ben kendimi renk zanneden bir şeyim artık Biraz güneş tedarik etmem gerek denize karşı bir manzarada Isınmam gerek kestane pişirilen sobanın önünde Bulutlara kaldırıyorum ellerimi Sana ulaşma derdindeyim Mekânın gökyüzü senin çünkü Yerini kendi ellerimle belirledim ve yerleştirdim Belki de kendi ellerimle uzaklaştırdım seni kendimden Seni yükseltirken kendimin alçaklarda kalacağını hiç hesaba katamadım Şimdi bir hesap makinesi gerek bize Biz olamayan bir şeyi hesaplamak için Uykusuz gecelerimin toplamını bulmak için Bütün yalnızlığımı gecelere bölmek için Şimdi bir biz gerek bu şehre Bizim bıraktığımız yerden devam edecek Biraz sen tedarik etsek Beni bulmak zordur dünyanın içinde Belki gökyüzünün katlarının arasında bulunurum Her katı mor gökyüzünün El açılan dualardan Zaman yağmurların çamaşır iplerine konmasıyla devam ediyor Daha dün çocuktum ben Seninle tanışmadan önce Balkondaki çamaşır ipine yetişemezdim Üç basamaklı, tahta merdiven yetişirdi imdadıma Her zaman düşecekken tam kırık merdivenden Ayağım kaydığı anda Annem yetişirdi Şimdi bir çocuk gerek bize Çamaşırları asmak için Benim bıraktığım yerden Kurumadan çamaşırlar Donmadan gözyaşları Bir merhem gerek çocuğun kanayan dizlerine Sarmalı yapışan yarayı pansumandan sonra Dize yapışan çorap anne şefkatiyle kurtarılmalı Şimdi bir anne gerek bu yüreğe Elleri merhem kokanından En hüzün gözlüsünden Sen gidince gölgem bile terk etti Şimdi bir gölge gerek bana Önce kendimi bulmam için Sonra da peşinden sürüklenmesi için Acilen ılık yağmur tedarik etmem gerek Gözyaşımı yağmurların arasına saklayıp Yağmuru aldatmam gerek Bu kadar tuzluyken deniz Denizi kandırmak daha kolaydır gözyaşıyla O da tuzludur Ama yağmur Yok olmak için idealdir Bir aydınlık gerek şimdi Karanlığımın sen tutan yanına Yağmur soyundan bir şey Yirmi Bir Ocak İki Bin On Üç 17 50 Nevin Akbulut |
ahhh nevinim ahhh
bana bir ip gerek
birde sandalye gerek
hee birde beni yeniden doğuracak bi ana gerek
var mıdır sende :) yani ip... tövbe...
ahh be gül güzelim bize biz gerek
birde yağmur...
sen hep yazmalısın gül güzeli
akıtmalısın içindeki zehiri
bana bakma sen saçmalıklar tavan yaptı bu ara bende ip falan bahane
kelimeler varken ipe hiç gerek yok
birde yağmur
birde günlerden cuma ise
ne gerek var ipe...
seni seviyorum ablacım
içindeki sesle sesleniyorum sana bana...