refleksÇınarın dallarına kurduğum salıncağın ipi koptu bir yaz günü Sıcağına düştüm şehrin Sırtımda derin bir acı, ellerimde toprak kokusu Gölge avcısı oldum -yüreğimde bulamama kuşkusu- Neredeydin daha önceleri Kimleri kucakladı serinliğin? Sevgilim! Yüzümün haritasını ben çizmedim Zaten beceremem kalem tutmayı Hep titrer elim Gördüğün o derin nehir Akıp duran onlarca yol Çıkmaz sokağına bağlanmıştır gizemin Ben bile anlamam kendimi yüzüme baktığımda Gözlerimi iki derin vadi farzet ya da akarsu Yanaklarımda gezinir kümülüs bulutları Kar düşer gövdeme sulu sepken Sanırsın ki üşümüşümdür acziyetimden Değil vallahi! Sevmeye geç kalmışımdır bir gülün dikenini Yüreğime batmıştır memleketsiz türküler Bir çocuk şekerini düşürmüştür çamura Bir baba evladını yitirmiştir Bir ana ağıt yakıyordur mezarının üstünde Bülbül susmuştur mevsimini bilmeden Çemberin dışına çıkan bir çift göz görmüştür olanları İstemeden. Hep bu yüzden Hep bu yüzden! |