Düş koleksiyoneriSonsuz bekleyişlerden döndüm İki nokta olarak kaldı ufukta gözlerim Yolcular sevdim Adımlarının kararsızlığında yalpalayan Yolcular sevdim Karanlıkta sessizce ağlayan Yolcular sevdim Gittiğinin farkına varmayan Yola revan düşler biriktirdim Sokak lambalarının hüznüne ilikledim ruhumu -Nasıl da uydular- Yağmuru bekledim Geceyi bekledim Yanakları al al olmuş Görünür olmak tutkusu Ve bekleyenlerin o heybetli kuşkusu içinde Kederli bir film gibiydi o esna ellerim Dokunsun istedim bir duygu sağanağına Düşbozumuyla birlikte her sabah kesildi bileklerim Say ki Öldürmekti dileğim Geç kalmışlıklarla puslanan zamanı Bir nehri yatağından söküp çıkarmak istedim İmkansızlıklarla besledim ruhumu Düğümler büyüttüm ve kestim Şimdi neyin nesi dedim vazgeçişlerime Şimdi kimin sesi uzaklaştıkça kulağımda uğuldayan Sarı sabır çiçekleri ektim uykularıma Tutmadılar Sonsuz bir boşluğa sürüklendi sözlerim |
------------------------ İsmailoğlu Mustafa YILMAZ.
.............................................. Saygı ve Selamlar..