SahipsizBir ağıt gibi kulağımda, sesin Ne, çok incindim; ne de incittim Kibirli bir göz gibi dururken gurur Aramızda Sen, bakmayı seçtin Ben, ardıma dönüp gittim Üstüne düşünmeye değmezdi Yine de düşündüm hatta bir şeyler karaladım İhtişamlı mısralardan kaçan sancıların yanıbaşında Tüm gerçekliğiyle büyüyorken Gerçek acılar Tohuma kaçmış sanrıların yükünü Sırtımdan attım Anlayamadığım şeyler vardı ve ağlayamadığım Nasılsa geçer deyip beklediğim İsimsiz ağrılar Oysa geçmeyen şeyler vardı: Mesela adın İçten içe sayıklanıp, dile gelmeyen Yumuşak karnım Alıştım İnanmazsın Ki inkar can simidin olmalı şimdi Kim derdi kaybolurken,aşka dair dalgınlığım Küçülüp yok olacak, sessizliğinin hacmi Alıştım inanmazsın Bir ağıt gibi kulağımda sesin Peki kimin Bu cenaze? |