özlemyokluğun köşede sessiz bi çığlık dar açılarda genişleyen hafızama bi çivi tam burada bi boşluk şurada, bi boşluk daha iki vadinin arasında bi sahra salıncakta kediler zincirin gıcırtısı rüzgarda ağaçların uğultusu kuşların cıvıltısı yaşama dair sesler - savruluyor her şey gürültülü sessizlikler dışında- bi müzik kutusunu kurar gibi geriye çevirdikçe tekrarlanan geçmişin melodisi dudağımda bi tebessüm “ bu gülüşün sebebi sensin” dememle palazlanan o isyan “bu suskunluğun sebebi zaman” oysa “ geniş zamanlar” umuyorduk yanılıyorduk herkes gibi içime çeke çeke seviyorum şimdi geçmişi içimi çeke çeke seviyorum |