Sevgili Gökyüzüm;Sana bu hafta smirna’dan bir kart atıyorum..
Hayal et..Yılın son günü kapında postacı..Hayal et..

Aralık ayından mıdır bilmiyorum,kaldırımlarına çıkarılmış tek bir masa
yok şehirde..Merhamete muhtaç bir mahalleden,çokbilmiş bir mahalleye
gelene kadar neredeyse kentin bütün sokağında hayaller aldım,kulağımda
yakamozların hep aynı melodileriyle..
Bazı geceler kötü rüyalar silinsin diye kendimi beş yıldızlı otelin
boy aynasında vuruyorum..Açık büfe kahvaltı otelleri,unutulmuş pansiyon
yalnızlığı,salondaki ayna her baktığımda çatlıyor.ne tuhaf..
Kirli yastık otelleri nasıldır kimbilir..Uçarken düşen kelebekler gibi hiç bir
adreste yokum..
Daha önce hiç yaşamadığın bir gücü deniyorsun..Kimsenin sana varlığını
öğretmediği bir güç bu..Tüm yaşamın boyunca hissedilmemiş bir canlılık bu..
Koşuşuyla peşinden sürüklüyor seni..Seçme şansın yok..Gidiyorsun peşinden!
Çekiliyorsun kendi içine aslında..Susuzluktan çatlamış toprağa bırakılan suyun
çağıldayışı gibi..Günlerdir kaygılı bekleyişlerime yenik düşmemek için,
bütün savunmasızlığıma karşı hırpani bir harfi savunma aracı yapmaya
uğraşıyorum kendime..’Hep günün birinde hata yapacağım hissi vardı içimde,
hala o günün gelmesini beklemek nasıl bir duygudur bunu varolmayanlar
dünyasında sana anlatması çok güç Sevgili Gökyüzüm..
Bu kente geleli henüz ikinci günüm;Aklımda cevabı tufanlar yaratacak sorularım
ve ben istemeye istemeye bir konferansa gittim bu gün..oysa çok sevdiğim
yağmurlara bu kentte bir sırrı paylaşacaktım..Henüz söyleyememiş olsam da,
düşünmekten ve düşlemekten vazgeçmedim günboyu..
Hayal et..Hayal et..
Temmuz’da iğde kokuları ve Cumartesi şarkılarıyla Turgut Uyar okuyorum
bağıra bağıra smirna’da fettan ...... sokağında..
Hayal et..Hayal et..
Gölgeler saçlarını yolar yüzündeki yakamoz maviliğinde..
Şiirlerim engin denizlere açılır pupa yelken..
Akrep ve Yelkovan tekmil umut Temmuz’a sabitlenir..
Kaşı gözü kara anlam!..Hayal et..Hayal et..Yoksa nereden gelir bir daha
bisikletli zamanlar..

Sabah oldumu kayıp raporu düşerler suretimi birileri
köşebaşlarında yedialtmışbeş sırıtkan gülüşlerle
bu sabah yeni bir kimlik aldım nasılsa
adresim aynı
neyzen sokakta bekliyoum
her şey sil baştan onlar için/ne yazık’!..

Sığınıp gecenin yorgun yüreğine
dar kaldırımlarına resimler çizdiririm
içiçiçekli morbeyazlığımla
güzelliğimiz yüksek rakımlı şehirler kıskandırır
yetinmiyorum
yasadışı gülüp
diyalogsuz replikler yazıyorum
çelimsiz bacaklı figüranlara
her ne kadar gıyabında bir düşün
bundan haberi olmasa da
içimde manolyalar,orkideler,hodan çiçekleri ve
yığınla karanfiller koşaradım

gece en güzel yapraklarını açıyor
aklımda smirna’daki o bahçe
söğütler,asmaağaçları
kavakların ardına gizlenmiş tahta masalar
mevsim Temmuz
üzerime salkım saçak kokular yağıyor/ışıl ışıl
saçlarım ’rast’ makamı

dışarda karkış
kapıda yığınla karanfilli ölüseviciler
köşebaşlarında tersten gazete okuyanlar!
avuçlarımda umut tomurcuklarımı serpiştiriyorum göğe
filizlensin diye ilkyazda
’sen
dehşet bir gülüşü doldur getir gözlerine
gözlerinden gözlerime’



’Bir deri bir kemik kalmış harflerden cümle olmaz dedi
ve başına üşüştüler akbabalar..tek tek topladım güzelim harfleri..
Cümle kuramasam da parlak morbeyaz taç yaparım yakamoz
saçlarına belki..Işığından yansıyan renklerinden bir şiir çıkar elbet’..