YOLCU
Bir bahar sabahı çıktım bu limandan,
El salladım rıhtımdaki sevdiklerime, Yıllarca yol aldı gemimiz, Hasret rüzgarları şakaklarımı yaladı, Kah güneşte kavruldum,tentelere sığındım, Kah dalgalara kapıldım,karanlıkta kaldım, Siper ettim kendimi küpeştelere, Tam düşerken puntellere tutundum, Güneşin kavuran sıcağında kasaraya sığındım Kah dabılbatumları kuytu liman yapıp Buz gibi metalleri minder yaptım, Gecenin alaca karanlığında, Ambar kapaklarını layna alırken, Taş motoruyla sırt üstü düştüm, Tanımadığım limanlarda mola verdim, Kah üzüldüm kah sevindim, Artık dönüş başladı, Acı acı kampanalar çalıyor, Çoktan Mataforalar çalışmış, Borda merdivenleri iniyor, Ağır ağır limana girilmiş Buraya kadarmış dostlar, Yolun sonu görünüyor. |