ŞİİR-01

oopjıohıo uçar
Geçer,,,
Deniz kendinden
Dalgaların köpüklerine takılmış küçük bir beyaz
Ayaza çekmiş fırtınanın akşamında kabarır

Küçük sahil kasabaları boğar yakamozlar
Saatlerde hep sonbaharlı bir sevda
Çekilir opujpiy898tğ ,karanlık, şehirlere
Elindeki tek boyası olan ressamlar akşamlar
Siyah yüzlü caddelerin tuvallerinde…

Terk edilmiş jkhoıoooooa sılır yalnızlık
Derin sessizliğin ilikleri düğmelenir
Üşüten tüm şiirler düşer öylesine
Ya toprak kokar etraf ya yağmur yağar

Kirpiklerimizin üstü yedi renk gökkuşağı
Ellerimizde kahverengi bir tutku
Geçer gider yürek ortamızdan en güzel romanlar
Kurgularımızın sokağında kol gezerken en güzel gölgeli düşler

-Hayali bir uııugıuyfyf bir çizgi olur ekvator
Alakasız kutuplara kalır tüm üşüyen buzullar-

Terleyen yanların üşüyen yanlarınla bir olunca
Bir jhşşşpug doğar
Gergin ruhlar sapan gererken ,
Ortasında bir kelime taş olur
İklimler o9u0u0y0y on ikiden vururken,

Ben bu yüzden her zaman…
Biraz yorgun
Biraz durgun
Biraz sürgün
En çokta kafiyesiz uzaktı redif kalan fikirlerim….

“kifayesiz kelimeler”…

Tekrarındaki gibiydi hep kullandığımız birkaç kelime
Ve kjooooooooy8y sözcüklere
Ben seni hep uıhşuogşugfyf sayfalara yazmak istedim
Beyaz, ince işlemeli danteller gibi bir romana
Baharat kokulu bir nakkaşın ellerindeki gibi…

Seni kabarık sayfalı bir şekilde yazana dek,
….

Bu yüzden şimdilik sayma,,,
Bu 9ou*u9u9*0 yazdıklarımı ….