Kâbus muydu, düş müydü veremedim bir karar
Lacivert gök yarıldı ortasından cin çıktı
Derdimi deyim dedim belki işime yarar
Yıllardır sakladığım hayallerimi yıktı.
Üç tüy verdi elime “birisini al” dedi
Tam kaçmak üzereydim “Dur! Yerinde kal” dedi.

Gözlerimi kapatıp çekiverdim birini
Sonra açıp baktım ki çektiğim tüy maviymiş
Şansım mı dönüyordu aldım renkler pirini
Açıkladı sonunda yokluğa müsaviymiş.
“Kuruyacak mutlaka tutunduğun dal” dedi
“Sığ denizde batacak altındaki sal” dedi.

Beddua mı almışım bu talihsizlik nedir
Hâlbuki hiç kimseye bir zararım olmadı
Ümidim var düzeltir Rabbim buna muktedir
Kalbimde yeşerttiğim çiçeklerim solmadı.
“Bu nasıl iyimserlik sen düşlere dal” dedi
“İyi günü bekleme yarının muhal” dedi.

Ne dediysem olmadı bir şans daha ver dedim
Tüylerini sakladı elini uzatmadı
Ne olursun bir sefer güzellikler ser dedim
Çaresi nedir bunun doğruyu anlatmadı.
“Baldırana dönecek ağzındaki bal” dedi
“Kaderin bu kadarmış gelecek masal” dedi.

Hadi git be başımdan nereden çıktın öyle
Niçin geldin yanıma ne güzel avunurdum
Ya defol düşlerimden ya da güzel söz söyle
Hatalısın deseydin kendimi savunurdum.
“Dürüstlük çare değil sana bir misal” dedi
“Zaman hırsızlık devri bulamazsan çal!” dedi.

Bana yol göstermişti o çal dedi ben çaldım
Yere yıkıp elinden diğer tüyleri aldım.

Afet Kırat ( Aydın Kırat adına)