Övünmeyiniz! Hem topraktan yaratılmış, hem de toprağa dönünce kendisini kurtların böceklerin yiyeceği insanın övünmesi neye yarar. HZ. EBUBEKİR
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gelmek İtimalse Gitmek
Kıpkırmızı
5,0 / 7 kişi ·8 beğenme · 5 yorum · 1484 okunma
 Gelmek İtimalse Gitmek
Tren garının sessizliğinde, trenin gidişinde çığlığını duyarız
Rayların gıcırtısında ezilir tren giderken umutlarımız Trenin içindeki kişinin geri gelme ihtimalleri azalır Dönen tekerleklerinin altında Ezildikçe umutlar İhtimaller yok olur Diğer istasyona saklarız sevinçlerimizi Kalbini valizine koyup giden kişi için Bir sonraki istasyonda bekler umutlarımız Sevinçlerimiz yolculuk eder gidene kadar Sonra bahisler oynanır içimizdeki çocuğun sevinci üzerine Ve ihtimaller tren uzaklaştıkça ihtimalsizliğe bürünür Trenin peşinden gitmek son ihtimalse İlk ihtimal aklımıza gelmez hiç Kalmak son ihtimalle yer değiştirir Bedenimiz ölürken giden trenin ardından Ruhumuz uzaklara gider uzun bir yolculuğa Biz tekilleşirken Artık hiç yaşlanmayız Ve tek kişilik üşürüz istasyonlarda Sarılacak kimseyi uğurladığımızdan beri Hatta uğurlamasak da giderler Kabul etmesek de gidişleri Tek başımıza olduğumuza inanırız içimizden Sesli söyleyemeyiz ama yalnızlığı Sadece içimizden Yalnızlık harfleri gibidir Sessiz harflerinin çokluğun azalır Kaybolur çoğul zamanlar Yalnızlık tekilleşir Tek kişilik olur Giderken ardına bakmadıysa Geri dönme ihtimali azalır İhtimaller üzerine oynanan oyunlar çoğalır Giderken söyleyemediğimiz her şeyi gözlerimizden okuyacağına inanırız Ve eğer bakarsa Geri gelme ihtimali gözlerimizin doluluğundan anlaşılır Belki sadece o yaşı görmek için geri gelecektir Geri gelir zamanı gelince Aynı trenle olmasa da bir sonrakiyle Ama gittiği gibi değildir artık gelen Bir rüzgar ararım giden trenin ardından Gözüme kaçan dumanları alsın diye Trenin acıklı sesini kulaklarımdan silsin diye Ve yüreğimde giderken bıraktığın ateşi söndürsün diye Bir rüzgar ararım en çok trenin giderken savurduğu saçlarıma Rüzgarı aramak bu yangınla Ölmeyi dilemek gibi bir şeydir Rüzgar yangınları çoğaltırken Korları küllendirir Öldükten sonra yaşamayı dilemek gibi bir şeydir Bir rüzgara tutulmak gidenin ardından Beklemek giden trenin içindekini *** Küllerim çoğalırken Rüzgar savurur yüreğimin parçalarını Yanarım gidişin ardından yapayalnız Tek başına çekilir tüm acılar Tek kişiliktir rüzgar Bir deniz çoğaltsa da gidişlerini Yanımdaki varlığın azaltır yokluğunu Her seferinde gitsen de sen: biliyorum Gittiğin kadar yanımdasın Gittiğin için *** Gitmek gelmeye gebedir Her gece gündüze gebe olduğu kadar Gittin mi gelme ihtimalleri doğurur her gün Gidenin ardından Ama ya kalsan Kalsan Gelme ihtimali yoktur kalmanın Özlemek en çok gidene duyulur Ve en çok bekleyenin hakkıdır özlemek *** Ne olursa olsun Gitsen de, gelsen de Ruhum göklerde Eskimez Sen giderken çıktı ruhum bedenimden Bir daha bedenine gelmez Bu beden kayıpta Hiçbir kalp bulamaz Biliyordun Son durağı sendin geldiğim trenin Biliyorum Son istasyonda sen vardın Son ve tek durağım Yirmi İki Ekim İki Bin On İki 10 10 Nevin Akbulut |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gelmek İtimalse Gitmek şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
Biraz kopya çekerek,
Gitsende, geri gelme ihtimalini, o ihtimalle umutlanmayı sevdim...
Yüreğine sağlık. Sevgilerimle...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Gitsende, geri gelme ihtimalini, o ihtimalle umutlanmayı sevdim...
Yüreğine sağlık. Sevgilerimle...
KıpkırmızıKopyanızı sevdim :)
Teşekkür ederim Seher yeli :)
Aynı şeyleri hissedebiliyorsak, bunu da dile getirebiliyorsak ne mutlu bize...
Sevgimle her daim,
Teşekkür ederim Seher yeli :)
Aynı şeyleri hissedebiliyorsak, bunu da dile getirebiliyorsak ne mutlu bize...
Sevgimle her daim,
Gitmek gelmeye gebedir
Her gece gündüze gebe olduğu kadar
Gittin mi gelme ihtimalleri doğurur her gün
Gidenin ardından
Ama ya kalsan
Kalsan
Gelme ihtimali yoktur kalmanın
Özlemek en çok gidene duyulur
Ve en çok bekleyenin hakkıdır özlemek
***
Ne olursa olsun
Gitsen de, gelsen de
Ruhum göklerde
Eskimez
Sen giderken çıktı ruhum bedenimden
Bir daha bedenine gelmez
Bu beden kayıpta
Hiçbir kalp bulamaz
Biliyordun
Son durağı sendin geldiğim trenin
Biliyorum
Son istasyonda sen vardın
Son ve tek durağım
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Her gece gündüze gebe olduğu kadar
Gittin mi gelme ihtimalleri doğurur her gün
Gidenin ardından
Ama ya kalsan
Kalsan
Gelme ihtimali yoktur kalmanın
Özlemek en çok gidene duyulur
Ve en çok bekleyenin hakkıdır özlemek
***
Ne olursa olsun
Gitsen de, gelsen de
Ruhum göklerde
Eskimez
Sen giderken çıktı ruhum bedenimden
Bir daha bedenine gelmez
Bu beden kayıpta
Hiçbir kalp bulamaz
Biliyordun
Son durağı sendin geldiğim trenin
Biliyorum
Son istasyonda sen vardın
Son ve tek durağım
Benim de en sevdiğim kısımları Dağ Çiçeğim :))
Sevgilerimle,
Sevgilerimle,
şiir sevmenin duraklarında.. güzeldi ,yüreğinize sağlık..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
:) Son istasyon da buluşalım :)
Selamlar,
Sevgimle nargülüm :)
Selamlar,
Sevgimle nargülüm :)
şiir beklemeyi hüznün durağına meyyal bir hale getirmiş.kocaman kutladım yüreğinizi
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Nasıl da biliyorsunuz
Hüzün duraklarının terkettiği trenleri...
Sevgimle,
Hüzün duraklarının terkettiği trenleri...
Sevgimle,
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 22.10.2012 10:08:31
Puan
: 35.0 / 7 kişi
Okunma Sayısı
: 1484
Yorum
: 5 yorum
Beğeni
: 8 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
(yokluğun ve varlığın arasına sıkışmış bir hüzün tutulması hali bu )
belki be keşkelerin arasında kalmış bu zaman
beni hep sana seni hep bana getirecek inan...
giderkenin azlığın da
gelişini çoğaltarak...
son ve tek durakta
belki...
abla susmuş bu gün
hani senin o hep söylediğin söz varya...
onu takmış yanaklarına...
belki bir gün gamzelerimiz de inanır buna...
seviyor abla gül güzelini...