ahh be nevinim iyi bak diyorum sana kendine...
benim için önce sen...
önce sen...


gece boyu kuruttuk dereleri ırmakları...
gün açtı...
lakin hala çağlar yürekte nehirler...
belki bekler geceyi...
belki beklemez...
ahh belki..ahh belki...


o yürek yarası...
gönül ağrısı..
varsın olsun be gül güzelim biz böylede güzeliz...

seni seviyorum kırmızı kedim....
iyi bak kendine
bak daha tam toparlanmadan yeniden hasta olacaksın...
havalar serinledi sıkı giyin...
gece üzerini iyi ört..
sen üşüme...bırak o üşüsün...
kıyamam sana...

Çöküşler olmasa belki de kalkamayız düştüğümüz soğuk, karanlık çukurdan
Susmak bazen ilaç gibi geliyor gerçekten ablacım
Susunca kendimizi de duyamıyoruz, yüreğimiz içimize haykırsa da gerçekleri,
bazen susmalı,
susarken yalanlar söylemeli kendimize en çok

dün söylemiştim ya hani, gülümseme ile ilgili
Gülümseyelim ki en çok kendimiz inanalım buna
Gülümseyelim buruk da olsa/k
Yanaklarımızın ıslaklığını kandıralım gülerek

Belki o zaman yanaklarımız da inanır güldüğümüze ve kurur yaşlarımız
Belki o zaman daha iyi oluruz...

Gitmek; ama en çıok bunu sevmiyorum ben...
Gitmeli bir şiir daha gelecek ablacık ama toparlayamadım

Yoğun, yorgun ve durgunum, yoğunluğa rağmen
Hasta gibiyim biraz da
Yürek yarası oldukça bedende;
Neremize dokunursak,
Oramız acıyor en çok
O zaman hasta oluyoruz...

İyiyim diyelim
bir yalan daha söyleyelim
Dosta-Düşmana karşı

Sen asıl iyi ki varsın ablacım
İyiki...
Seni seviyorum hem de tüm yüreğimle,
Minicik, kedici de olsa/m :)