Acının yeniden doğuşuydu Her gece kundaklayıp kucağıma aldığım Umutlar bir bebeğin yumuk ellerinde saklı Almayı bir türlü beceremediğim Sermayem oldu kırık düşlerim Faydasızdı artık kifayeti kalmadı ki sözlerin Ne ben anlata bildim kendimi Ne de siz anlamak istediniz Yirmi dokuz harf anlatamazken Yitik bir alfabeyle Ana dilimle anlatsam Anlaya bilir misiniz beni
Yıllar yordu Ayazda kaldı yüreğim Her şeye inat kardelenler büyüttüm Sevgiye, kardeşliğe uzandı yüreğim Barışa mektuplar yazıp Bağrı yanık bir annenin ıslak mendili Sokak çocuğunun kirli avuçlarında Umut, ekmek oldum Can kırıklarımı tebessümlere meze edip gamzelerime gömdüm Oysa kimseler bilmedi içimdeki depremin şiddetini Bir tek acının kolları sarıp bildi Bir de ben beni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Ben Beni şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Ben Beni şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Oysa kimseler bilmedi içimdeki depremin şiddetini Bir tek acının kolları sarıp bildi Bir de ben beni
Beden ve ruh depremleri hiç durmayacak, Sevdalı bir el bizi sarmayacak... Zalimlik dolmuş dört bir yanıma, Bu dünya adaletsizlere de kalmayacak... Değerli Şairem, Yüreğine sağlık... Saygılarımla ...
Yirmi dokuz harf anlatamazken Yitik bir alfabeyle Ana dilimle anlatsam Anlaya bilir misiniz beni Can kardeşim hani bir söz varya sen ne söylersen söyle senin söylediğin muhatabının anladığı kadardır. Biz bizi anlarız ben diliyle yol alan aymazlara ne sen kendini anlat nede onun anlamasını bekle her şiirinde farklı mesajlar veriyorsun gönül sesin hiç susmasın selam ve sevgiler gönderiyorum
Yıllar yordu Ayazda kaldı yüreğim Her şeye inat kardelenler büyüttüm Sevgiye, kardeşliğe uzandı yüreğim Barışa mektuplar yazıp Bağrı yanık bir annenin ıslak mendili Sokak çocuğunun kirli avuçlarında Umut, ekmek oldum Can kırıklarımı tebessümlere meze edip gamzelerime gömdüm Oysa kimseler bilmedi içimdeki depremin şiddetini Bir tek acının kolları sarıp bildi Bir de ben beni
Umut, ekmek oldum Can kırıklarımı tebessümlere meze edip gamzelerime gömdüm Oysa kimseler bilmedi içimdeki depremin şiddetini Bir tek acının kolları sarıp bildi Bir de ben beni
beğenıyle okudum can bacısı emeğin yüreğin var olsun selamlarımla
yavaş yavaş büyüdüm şifalı hüzünlerin gölgesinde seyrettim hayatı ağır kayıpları yudumladığım yerde hesapsızca yaktım hüzünlerimi yüreğimdeki ateşte hikayelerin hüznü derin izleriyle aynadaki yüzümde
Onca acılardan, çilelerden, iç burkuntularından sonra da, "ben - beni anlamalıydım. Ayakta durabildiğimi kanıtlamalıydım. Bana, benden fayda var" diye düşünmek, düzeyliliğin yanına bir de cesaret eklemek, ancak yeterdi yaşamı kavramaya. Bütün mesele bu. Bunu anlayan insan güçlüdür, ayakta kalır. Ağlamalar, sızlanmalar, mutluluğun ve dinamizmin hepten yokolmasına sebep olur. İnsan, insan olduğunu bilecektir. "Ben varım, bireyim, beni ben temsil ederim, acırsam ben kedime acırım, başkalarının bana acımasının acılarımı çoğalttığını bilirim" demekdikçe BEN' lik kazanamaz. Kazanılmayan benliğin de ya hiç başarısı olmaz, olanı da nayıflıktan, yetersizlikten hiç işe yaramaz, insanı kurtaramaz.
Yine harikulade anlamlı bir çalışmayı, bu güzel şiirle son derece kapsamlı kılmışsın. Çok fazla tat aldım, terar tekrar okudum. Çokça selam, tebrik ve taktirlerimle kutluyorum GÜLŞEN şairimi. Kemal Polat
Kimse kimsenin içinde kaynayan volkanları göremez, belki hissedebilir ama o kaynayan kızgın kazana girmek istesede, razı olmaz belkide yanan yürek, ''hayır ben yandım senide yakamam bu cehennem ateşinde'' der gibi bırak alev girdabımda dolanıp durayım Beni anlayan aradım köşe bucak lâkin bulamadım artık anlasanız ne yazar sevgiyle esen yüreğimin yelini hissetmediyseniz iş işten geçti bırakın poyrazken yele dönen esintimle pervane olayım usul usul bırakın kendi kendime yanayım küllerimle sarmaş dolaş
O güzel yürek huzuru ve sevgiyi bulsun İnşallah, harikaydı şiiriniz okurken içime oturdu.Hep sevgiyle kalın, sevginin en güzelini hak eden sevgili arkadaşım.
Yıllar yordu Ayazda kaldı yüreğim Her şeye inat kardelenler büyüttüm Sevgiye, kardeşliğe uzandı yüreğim Barışa mektuplar yazıp Bağrı yanık bir annenin ıslak mendili Sokak çocuğunun kirli avuçlarında Umut, ekmek oldum Can kırıklarımı tebessümlere meze edip gamzelerime gömdüm Oysa kimseler bilmedi içimdeki depremin şiddetini Bir tek acının kolları sarıp bildi Bir de ben beni
ASMEROZ-62 ---GÜLŞEN POLAT--
ahhhh ben beni... yüreğine sağlık güzel bir şiir okudum can bacım selamlar saygıyla can
Bir tek acının kolları sarıp bildi
Bir de ben beni
Beden ve ruh depremleri hiç durmayacak,
Sevdalı bir el bizi sarmayacak...
Zalimlik dolmuş dört bir yanıma,
Bu dünya adaletsizlere de kalmayacak...
Değerli Şairem,
Yüreğine sağlık...
Saygılarımla ...