Unutulmuş Tekneistanbul’da emirgan’da unutulmuşum küreklerimi tutuğunuzu nasıl da unuttunuz ilk aşkınıza ben vesile olmuşum sanki yalancı birer buluttunuz dalgalar tuz basar çürümüş tahtalarıma mehtabı göremem delik deşik oyulmuşum deniz kuşlarına çocuklar gibi kandığıma duyarım güldüğünüzü o unutulmuşluğum kıyıcığımda yanacağım alev alev içten güneşin perçemleri olacak ensemde üzerimdeki dökülmüş o yazıda bir tek sen kalacaksın ben boğaza gömülsem de kağan işçen... |