Kimsesizliğin sessizliği ıssız suskunluk Çorak gecenin tek hakimi zifiri karanlık Geceyi yetim koymazdı yalnızlık Elleriyle kapatırken gece, pencereleri
Bir ana kısırlığında ağlar Dökülmüş dölü toprağa Çöpün sineği, yerin böceği yerken, Henüz doğmamış bebek, masumiyetin tanrıçası
Ziyan edilen insan Rahmine paslı neşter geçirilenin bildiği Mevsimsiz dökülen çağla,çığ yangını Şimdi saksılar hep verimli kalacak
Cehennem öncesi yakılarak yaşamak diriyken, kirli düşüncelerle Yasak aşkın meyvesinde, kan döktüler dudaklarından Azrail’in her randevusuna sadık kaldığından şüphesizdiler Vicdanlara açılırken çizik yaralar, tuz acıtamazdı…
Belki, bez bebekleri ya da mavi misketleri olacaktı Memesinden annesinin içerken sütünü Beyaz olacaktı pimi çekilmiş baharın ilk çiçekleri gibi Ya kiraz ağacında ya papatyanın kollarında beyaz kalacaktılar
En azından ihanetlerin bedelini günahkarlar vermeliydiler Bahçesindeki anne en azından en kaz kalmamalıydı belki de
Duymaların eşiği uçurum açarken düşüncelere Sağırlığı ne çok özledim o an Yağmur bulutuna küçük gelirken gözümde Boşaldı saatindeki zemberek kurulmaksızın
Güldüm kendime kızdım Nefes almak için açtığım camdan tükürürken Susarak çığlığımda küfrettim kimseye duyurmadan Duygular,insanlar bu kadar ucuz muydular Katledilirken cenindeki çocuklar… Ya da rahimli anneler...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÖYLEYSE BÖYLE-2 şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ÖYLEYSE BÖYLE-2 şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Duymaların eşiği uçurum açarken düşüncelere Sağırlığı ne çok özledim o an Yağmur bulutuna küçük gelirken gözümde Boşaldı saatindeki zemberek kurulmaksızın
begenıyle okudum yuregınıze saglık selam ve saygılar
Abim bunun tek sebebi sensin.sen yorumlarınla bana ayna gösterdin...ve her zaman ki gibi haklıydın...ve inan bu kardeşin bu yorumlarını hakk edecek kadar yazmaya çalışacak...Abartmıyorum bunu.Yazım yolunda her zaman bana fener ol yorumlarınla.... en derin saygılarımlasın her zaman...
Usta kelimesi bana ağır gelir taşıymam. kadıın ayrılmak zorunda kalır...çocuk aldırır...sonuçunda rahim zarar görür operasyon sırasında..kadın bir daha çocuk yapamaz...ama cenin olan cocukta ayrıca ölmüştür zaten....çelişkili değişik bir durum işte... Bu güzel yorumlarınızla beni onurlandırıyorsunuz ya ne diyeyim... Bu yorumları fazlasıyla hak edecek kadar yazmak isterim hep...
Güldüm kendime kızdım Nefes almak için açtığım camdan tükürürken Susarak çığlığımda küfrettim kimseye duyurmadan Duygular,insanlar bu kadar ucuz muydular Katledilirken cenindeki çocuklar… Ya da rahimli anneler...
nekadar anlamlı ve güzel dizeler kalemin varolsun can oğlum sevgilerimle
Herkes kendi yaptığının bedelini öder aslında. Kendine ihanet derken tamda bundan bahsetmiştim Kadın o adamı o aliyle kabul etmekle kendine ihanet etmiş adam da zatwn yine kendine.Sonuçda doğa kanunu zannediyormusunuz ki sadece hayvanlara uygulanır.. İnsanda düşüen bir hayvan değilmidir.. Eh arada knundan nasibini çocuklar alır.
hem onure ettin hem yine o güzel sözlerinden sundun.. o kadın değil adam ihanet etmiş.bedelini o kadın ve doğmayan çocuk çekmiş...keşke...olmasaydı...o kadın rahminden olmayacaktı en azından... of işte...
Kimsesizliğin sessizliği ıssız suskunluk Çorak gecenin tek hakimi zifiri karanlık Geceyi yetim koymazdı yalnızlık Elleriyle kapatırken gece, pencereleri
Bir ana kısırlığında ağlar Dökülmüş dölü toprağa Çöpün sineği, yerin böceği yerken, Henüz doğmamış bebek, masumiyetin tanrıçası
Ziyan edilen insan Rahmine paslı neşter geçirilenin bildiği Mevsimsiz dökülen çağla,çığ yangını Şimdi saksılar hep verimli kalacak
Cehennem öncesi yakılarak yaşamak diriyken, kirli düşüncelerle Yasak aşkın meyvesinde, kan döktüler dudaklarından Azrail’in her randevusuna sadık kaldığından şüphesizdiler Vicdanlara açılırken çizik yaralar, tuz acıtamazdı…
Belki, bez bebekleri ya da mavi misketleri olacaktı Memesinden annesinin içerken sütünü Beyaz olacaktı pimi çekilmiş baharın ilk çiçekleri gibi Ya kiraz ağacında ya papatyanın kollarında beyaz kalacaktılar
En azından ihanetlerin bedelini günahkarlar vermeliydiler Bahçesindeki anne en azından en kaz kalmamalıydı belki de
Duymaların eşiği uçurum açarken düşüncelere Sağırlığı ne çok özledim o an Yağmur bulutuna küçük gelirken gözümde Boşaldı saatindeki zemberek kurulmaksızın
Güldüm kendime kızdım Nefes almak için açtığım camdan tükürürken Susarak çığlığımda küfrettim kimseye duyurmadan Duygular,insanlar bu kadar ucuz muydular Katledilirken cenindeki çocuklar…
Gözlerini kaparsa insan birşeyleri göremez ama açıp derinliğine kadar görmeye çalışırsan herşeyi görürsün şiir güzeldi ve yorumu uzatmak istemedim çünkü yorumum ne kadar uzarsa uzasın bir kısa cümle kadar etkili olamaz ....bu şiir kısa ve net bir cümleyi kesin bir dille hak ediyordu tekrar kutlarım pembeler için teşekkür ederim....
Duymaların eşiği uçurum açarken düşüncelere
Sağırlığı ne çok özledim o an
Yağmur bulutuna küçük gelirken gözümde
Boşaldı saatindeki zemberek kurulmaksızın
begenıyle okudum yuregınıze saglık selam ve saygılar