Yine seninle dost gecede yüreğinin kuyusuna bir kova sarkıtmışsın ve çıktıkça çıkmış şiir yazmaya eş hüzünler...senin,eylül ikindisi hüzünlerimi sevdiğin gibi ben de seviyorum işte inadına geceye sığınan mülteci umutlarını ya da çırılçıplak ortaya dökülmek için geceyi bekleyen hüzünlerini. Bak efkarlandım şimdi.kaçak ve kaçık hüzünlerine eş gidip kaçak bir çay demleyeceğim... sevgilerimle...

şiirde ilk dikkatimi çeken resimdi sevgili doğan.mandalla çamaşır ipine tutturulan bir mektup...rüzgar bile esmiyor bulanık bir hava... resmen hüzün barındırıyor bakanın gözlerinde ya da hüzün olup çıkıyor düşünemediklerinle...sonra bir basamak indiğinizde şiirin başlığı uzun soluklu bir cümle gibi derinden çekilen bir ah gibi işliyor gece kokusuyla burnunu sızlatıyor insanın.sonraki adımlarını atmaya takat bırakmıyor bilesin..ben şiirinin bölümlerini okurken içimdeki yalnızlığın tarifini buldum şiirinde dost.

tamda yalnızlığımın can eviydi gözlerimi yüzüne bıraktığımda şehrin ışıkları sönüyor dizesi...


kutluyorum can dost... eyvallah şiir..sevgimle.

Anlamlı dizelerden oluşan güzel bir şiir
Yüreğinin sesi daim olsun Doğan......

Gece midir insanı hüzünlendiren,
Yoksa insan mıdır hüzünlenmek için geceyi bekleyen?
Gece midir seni bana düşündüren,
Yoksa ben miyim seni düşünmek için geceyi bekleyen?

Özdemir ASAF

diyor ya hani büyük şairim, ne çok özdeşmiş diyorum ben de içli aşıkların yürek yansımaları... Sen her ne kadar geceye bağlasan da hüznünü, ben gündüz bastırdığın duyguları gece olunca harflere, şiirlere salıverdiğini düşünüyorum... Alabildiğine şiir dolu geceler geçirmen bundandır bence... Sanırım her şair evvela kendini inandırarak bir yalana, başlıyor geceye methiyeler saymaya... Gece de ayrılık gibi karanlık, gece de hüzün gibi bulanık... Belki de insan içinin karanlığını geceninkiyle kıyaslamak istiyor, "sen ne gördün ki bak içimde ne dehlizler taşıyorum, demek için ya da kendi yitikliğini gecede bastırmak, kaybetmek istiyor... Çoğaltılabilir sebepler; ama nihai olan bi şey var: Gece olmasaydı ne şiirler olurdu ne de işte böylesi okuru konuşturan şairler... Şairim gecelerin aydınlık olsun, pırıl pırıl umutlar yürüsün düşlerine... Sevgimle...

Kısacık bir andı,kısacık bir zaman önce
geceydi
sanırsın dünyadaki bütün çocuklar gökyüzündeki
yıldızları izliyorlardı bakışlarında
sonra çocuklarla yan yana sabitledim yüzüne yüzümü
ardından,çarşaf gibi yayıp geceyi
iki balkon arası rengarenk harfler iliştirdim
baştan aşağı ömrüne

kısacık bir zaman sonra
çocukların yanına
çokça büyük kadınlar-adamlar bağdaş kurdular
aldılar o yanyana renkli renkli harfleri
iki kaşın ortasına yerleştirdiler bir çift nazar boncuklarını
ve ben ilk defa sevindim
n’aparsın
gıyabında elim yüzüm rüzgargülü

hangi mevsimde çoğalırsın?
gün siyah,dil siyah,gece kendinden habersiz
bilsem,dört yapraklı yonca derlemezmiyim
saten bir örtü gibi düşlerine

hangi iklime koşarsın?
gıyabında çıkmaz sokaklar dirilir de
bir söze vurulursun
pupa yelken kalkmamışken bir vapur
bilsem
hiç bir şiire sığdıramadığım kıpır kıpır harfleri
çıkarmazmıyım naftalin kokulu sandıklardan

kısacık bir düş’ün ertesi
bitmeyen şiirler yığılıyor duvarlarıma
en sevimli cümlelerle beni bir düşe sabitleyen
tertemiz/parlak bir Temmuz yürüyor üstelik

gözlerimi yüzüne bıraktığım da şehrin ışıkları sönüyor ya
her dilden,her renkten şarkılar taşıyorum sırtımda,yeni bir mevsime
müzik dedim de
meğer
Levent’ten Smirna’ya yanık bir ağıtmış ezgisi kulaklarımda
bu hayra yorduğum kaçıncı çığlığın
ya da
şimdi dökebilirsin ceplerinde sakladığın yağmurlarını





’Sırf,Temmuz’ da yüzdüreyim diye hiç okunmamış şiirleri
Haziran’da ölmedim’..





Emeğine, yüreğine kalemine sağlık üstadım
Güzel bir şiir okudum
kalemin daim olsun
selamlar