kanadından vurulunca uyandı kalbimŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "her ayrılık aynı
yalnız kişiler başka" e.t"ye yaralanırdım her defasında dokundukça sana ıssız bir şehir üşürdü gözlerimin dibinde kalkardım o an içim de birden ve dalıp sokaklara arardım ellerini arardım adressiz düşen yağmurlar gibi sorardım kentlere savrulan seni aniden ve sanki bir gece vakti bakışlarım kaybeder gibi olurdu önümde izlerini oysa ellerin sokakların diliymiş meğer bulunca gördüm ve öğrendim ki yaşam senin gözlerinde durmakmış sevgili göçerdi içimden taze bir yaşam penceremi ısıran o karanlık o ketum gecenin yüzündeki iz ve perdemi yırtan çılgın ışık ve aksinde kaybolan tiz çözemedi biz kimdik biz aşk bulma kavlindeyken kabuk tutan sızılar boyun bükerdi yaraları okşarken ardında zaman yıkılırdı Hak evi olan şiraze kalbim içim beş vakit tapsa da O”na ben yine kıblesiz kalırdım darmadağın bir kıyamda dimdik bakardım sana illa uyanırdı pelikan yüzlü aşk alnıma değen o keder sesi öperdi kehribar kırığı dağılan gözlerimi amansızca ağlardım tıpkı gök rengi oysa kuşları biz tutmamış mıydık o gün ellerimiz sema"ya uçarken sevgili yırtardı içimi ıslak küs çiçeklerim ne çok kurumuştum içimin or(t)asın da kirpiklerim ellerini sızlayarak tutunca bırakırken avuçlarımı ölen dünya ansızın ve dünden kalan gizli bir ırmak uyanırdı göğsümde oysa nehirler ölmemişimiydi su da biz kıble de aşk sorarken O”na yaralarım kanıyor bu yolda Kavlen leyyina ... MHD |