histerikbırakın dünyayı kuşlar yönetsin televizyonun sesini kısar mısın sesimi duyamıyorum ben mi ben dünyanın ta kendisiyim namlunun ucundan deniz manzarasını seyretmek içleri mezarlıklarla dolu olanlar bu hissi çok iyi bilirler çocukluğumun saçlarını taradım bu sabah bu sabah bir pamuk şeker çıktı sandıktan dizlerimde o sararmış yara bandı var yumurtayı rafadan seviyormuşum eskiden meğer babamdan henüz hiç dayak yememişim büyümek denen şu illet ne kadar da yaşlıymış hayret toprağa ekilen canım ananneciğim ben de artık sana denk miyim bir bayram telaşı var üzerimde bayramlıklarını defalarca giyip çıkarmış bir çocuk kadar hevesliyim fakat bu çocuk hiç şeker toplayamamış saçları da çok kısacık üstelik bayram diyorum-o pembe kurdele gibi olmalı şeker toplamak mıdır bayram dediğin sahi yoksa bayramlık giymek mi çocuk olmak ne zor şeymiş ah ne zor şey bildik mi doğmadığım zamanları özlüyorum yaş aldıkça gök gözlerime doluyor gözlerim yosunlara yosunlar yeşildir içimde gök kuşlar kadar mavi gözlerim yosunların gökle birleştiği bir yerde gök gözlerime dalıyor birden gözlerim yosunlara gözlerim-gökle yosunların bir penceresi gök ciğerime batıyor yosunlar gözlerime gözlerim oysa sadece bir hiçti onların rengi bunu yalnız ben bilirimdi bir ölümdüm ben çünkü ah şu dünyanın sesini az bi kısar mısın lütfen sesimi duyamıyorum benimi sordun-uz ben silahın ta kendisiyim .. mY |