Bir gün yaşlı bir münzeviye sorarlar:
"Sürekli yalnız olmaktan bıkmıyor musun?"
Münzevi cevap verir:
"Yapacak çok işim var. İki şahin eğitmem gerekiyor. Ve iki kartal. İki tavşan sakinleştirmek ve yılanı eğitmek. Eşeği motive etmek ve aslanı evcilleştirmek."

"Ama senin etrafında hiç hayvan göremiyoruz!" "Neredeler?"

Münzevi cevap verir:
"Onlar içimizde yaşayan hayvanlar."

"İki şahin gördükleri herşeye saldırıyor. İyi-kötü, faydalı-zararlı. Onlara ayırt etmeyi öğretmeliyim. Çünkü onlar benim gözlerim."

"İki kartal dokundukları herşeyi mahvediyor, yaralıyor, parçalıyor. Onlara hizmet etmeyi ve zarar vermeden yardım etmeyi öğretmeliyim. Çünkü onlar benim ellerim."

"Tavşanlar her zaman kaçar, korkar ve saklanır. Onları sakinleştirip, zor durumlarla başa çıkmayı öğretmeliyim, beladan kaçmayı değil.Çünku onlar benim ayaklarım."

"En zor kısmı yılanı izlemek. Sıkı bir kafeste, güvenli bir şekilde kilitli olsa da, her zaman saldırmaya, sokmaya, yakın olan herkesi zehirlemeye hazır. Bu yüzden onu takip edip, disiplinli olmalıyım. Çünkü bu benim dilim."

"Eşek herkesin bildiği gibi çok inatçı, sonsuza kadar yorgun ve işini yapmak istemiyor. Bu yüzden ona şükretmeyi ve akışta olmayı öğretmeliyim. Çünkü bu benim vücudum."

"Ve sonunda kral olmak ve herkese emretmek isteyen bir aslanı evcilleştirmek istiyorum. Gururlu, kibirli ve dünyanın kendi etrafında dönmesini istiyor. O aslanı terbiye etmeliyim. Çünkü bu benim egom."
"Gördüğünüz gibi yapacak çok işim var"
Her insanın sınandığı 
"Yusuf" kuyusu vardır. .
Sınav, o kuyulardan
Yusufça çıkabilmektir. . .
...........................................

Malesef durum bundan ibaret.
Kıssada geçen hayvanlara gelince onlar doğasının gereği öyle davranırlar.Burada sadece benzetme yapılmıştır.Zirâ severiz hayvanları ki onlar Allah'ın sessiz kullarıdır.İnsansa doğasının, yaratılış gâyesinin tam tersini yapnakta ise ustadır bazen.Elbette iyi insanları tenzihen.

Sanalda bile birbirine tahammül edemeyen insanlar.Kıranlar, dökenler, çalanlar çırpanlar..Hakaretler dizboyu, havada uçuşan küfürler ..

Yahu nedir alıp veremediğimiz.Neyi paylaşamıyoruz ki.Ölüm denilen bir gercek bir son var.

"Kâinata sığmam da kulumun kalbine sığdım" buyurmuş Yaradan.Biz insanlar ise acz hâlimizle koskoca dünyayaya sığamıyoruz..paylaşamıyoruz.
Kalp denilen et parçası Allah'ın evidir.Girerken de çıkarken de dikkat etmek lazım ki hoşnut olsun, razı olsun Yaradan..

Yazılacak çizilecek çok şey var da neyse...

Tebrik ediyorum.
Saygı ile.

-

-Ramazan Boran tarafından 1/7/2021 1:43:50 PM zamanında düzenlenmiştir.

Hanımefendi.
Çok düşündürdü...
Kendime ve insanlığa dua ettirdi: Rabbim bizi haktan ayırmasın...
Ölmeden önce ölünüz...
Hele de kul hakkı...
Çok saygımla.