4
Yorum
30
Beğeni
0,0
Puan
1215
Okunma
geçen hafta ıstanbul-da annemin mahallesine gelen şehit evladın evini seyrettim sabaha doğru pencereden,
kuzenlerim sevdiği kızı anlattılar. insanlar çekilip gitmişler.
şu an sadece çadır ve Bayraklar var evin önünde.
duymak da acı fakat görsel acı tarifsiz.
gece 03 59 da
sokağına usuldan kar yağıyor
havada keskin bir ayaz kokusu var
sesler çoktan çekilmiş göğüslerden
eller sahipsiz bir vadi gibi yol arıyor kendine
dudağımızda ıslak bir ayet demleniyor
alnımızda kavruk bir secde kokusu hakim
hangi nehri bağlarsanız bağlayın şimdi içimize
bu çöl asla yeşermeyecek bir daha
çünkü
sevdiğinin gözleri kül oldu göğsümde
...
my
Cevap Yaz
