bu kadar zalim bir yaranın üstüne umut çiçekleri ekemem artık.



şimdi şu an
vakit gün ortasında sarı bir sonbahardır
ellerimde senden kalma azgın bir kasım yarası
nasıl da kanar
ve yaramda senin o davudi sesinden kalan son cümle var
ondan ki ellerinde büyüsün istiyorum şiirsel tüm özlemler
ve içimde özlemler dolusu nice körpe mevsimler
boy verir senin o uzaklığın kadar
bilsen
içimi nasıl da delip geçiyor göğsünde koşturan tüm o trenler
o göğsün ki sanki cennet bahçesindeki bir edelways çiçeği bana yar
sesler, ölümler ve nice dirilişler
ruhuma yerleşen bu köhne krallığında
öyle artist bir sabah vaktinin semaver çayı tütüyor
nasılda çıtır çıtır simit kokuyor bir romanın ön sözünü andıran o mübarek ağzın
ah ağzından ölüme açılan nice ömürlük pencerelerim var
bir kere görsen-ah görsen bir kere
vagonlar dolusu tanrıya nasıl da aşk bağışlarlar
hemen şimdi
vakit akşama doğru koşan bir otobüs olsun istiyorum
bir meleğin kanatlarına binip 280 ile bir yokculuğa çıkayım diyorum
o yolculukta avuçlarım dolusu sana ait kasımlar çatlasın diliyorum
ah yar
tanrı
sesini içimdeki bu toprağa döktüğünden beridir
senin içinde
ne muhteşem bir sonbahar karası aşk ırmağı akar
ve teşekkürler ölümü yarattığın için sevgili Allahım
haydi şimdi suya b/akalım



sancın şehadetim olsun kasım



may