oradan buradan;öylesine...
Yokluğunda ürüyor zaman
çoğaldıkça azalıyor değeri nazarımda Oysa otuz saat olsun isterdim Yetiştirilecek onca işim Sarfedecek bolca sözüm vardı sana İşler olduğu gibi duruyor Sözler eskidi dura dura Neyse ki kitaplar var Benim yerime konuşan Neyse ki sağırlar bir de Yorumlarıma. Ben böyle bencil değildim eskiden Kendime saklamazdım sevinçleri Yutmazdım da içimden gelen haykırışları Mekan falan takmazdım coştuğumda Mekan da beni takmazdı ya Geçinir giderdik işte Kör topal Düşünüyorum da; O zamanlar Kim kördü, kim topal? Diyeceğim sevdiceğim; Gölgeleri küçülüyor yaşanmışlıkların Yolumuz hep ışıklı, hep aydınlık Ve ben büyüyorum git gide Büyüsü bozuldu hayatın gölgeler küçüldükçe. ışıkları biraz kısın! |
İsmimin aksine çok özel bir şiir olmuş,senden okuduğum en güzel şiirlerden birisi...Bazı cümleler ve anlamları,o cümlelerin içeriği bana A.Arif'in tarzını anımsattı,''Vurun ulan ben kolay ölmem''şiirine gittim birden,neden bilemedim inan...
Dostçakal