Kar tepeleribak gülüm uyuyor içinde dizelerin ölüm şimdi suskun an gelir açmadan gözünü damlar sayfaya kan lekesi üstünde durgun kelimelerin kanat çırpıyor gölgesi senin sözlerin olurdu yıldız dökülen üstlerinden okunmamış dua içinde yüreğinin dillenen karlı tepelerin gizemli türkülerini kırlangıçlar içine gizlerdi gamzelerin yolların vardı uzayan abanıp bir ucu doğuya sırtlanıp güneşi çekerdi diğeri tutup yakasından batıksız denizleri değmeden ay ışığı seslenmez yakamoz vakti yolların bitti mi? başladı yüklenmeye zemheri gölgesine kalemin kendi kendini kesmiyor gülün dikeni tomurcuklar ezildi üstünde ayak izlerin bak! bitti ölümün sözü gülüm söylenmesin gizemli türküler şimdi nerede kar tepelerin Blackless |