Seslenişbilemezsin mevsimidir şimdi vurulur fırtınaya kırlangıç tutulur tutulur da ağlar çatık kaşlarında kızıl çığlığım saçlarımda salınırken eskimiş gökkuşağı salkım saçak ben körpe dizeler sökerim esmerleşen göğsünden her akşam kaçamak kaçamak görsen bir yanım karanfil ah bir görebilsen bir yanıma düşse yıldızlar erir ölüm bilirim külahlı kesede iki küçük akide ve aşk bilirim soğuk soğuk terleyen sıcacık yüreğimde oysa yoktur ayrılığın ne ölüsü ne dirisi fuzuli satır başları yazılır ansızın avuçlarıma acır günüm yalnızlaşır yüzüm okudukça an gelir güneş de üşür uyanmaz uykuda kalır yarılır bakışlarım kirpik ucunda Blackless |
Sende vardın değilmi?
Nasılsın bakalım.
Şiirin güzel bu arada.