UÇURTMALARIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yazdıktan sonra aklıma geldi, şimdi yazdım....
UÇURTMA AVCISI...okunası bir kitaptı bence... Uçurtmalarım, uçurum kenarı parmak uçlarım Ve ben giderim... Uçurtmalarım dokunamadığım yanlızlığım.... |
Sökük kuyrukla salınır ayak basarken mavilere
Takılır bazen, örgüsü çivili, paslı tellerine sarılır, akrep sokmuş et/rafını
Yamalarım yaralarını ,sol yanım yarım yamalak/lı
Girift kelimeler rüzgarında savrulur, senli gecelerim
Gemiler batardı akşamlarımda,su uyur, deniz uyurken
Bilmediğim eşiklerde ayaklarım takılır düşerdim, özlem beşiklerine
Sallanırdı yer, salınırken uçurtmam gökte, ay doğardı
Kuyruklu yıldızlar takılırdı peşine, bir de ben
Uzak ihtimallerin ten yangınlarını başlatırdı ihtilallerimdeki düşünceme
Uç uçurtmam uç uçurumlar benim güneş senin olsun
Düşme derdini düşürdüğüm bu yerlere, tüm iplerim senin olsun
Damar inceliği tantel örgüsü temizliğinde sakladıklarım
Sandıklarımdaki fotoğraflarım kuyruğunda kalsın sen salın
Gül kurusu kitaplar arasına kuruken,açılmadı diye üzülürüm
Hadi gelde es siyah yel ellerim havada teslimiyette, uçurtmam sol elimde
Çilehanesinde bir şiir diker gömleğini iliksiz/kemikli
Secdesi kendisi içindeki yüreği, dar gelsede seccadesi
Dudak üfler rüzgar olur deniz üstü, uçurtma kanadına
Ben batarken bir denize, uçurtmam havalanır martıların yanına
Ve ben giderim...
Uçurtmalarım dokunamadığım yanlızlığım....
Güzel duygular var şiirde emeğinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.