SU KAVŞAKLARI...
Buluşmasız ıslak kavşaklarda birleşirdi göz pınarlarımız
Irmaklar sel çığlığı yanımızdan akarken yaşlı bir hüzün çarpardı Köklerine takılırdı örselerdi çamurlu sularındaki hatıralar Su kenarındaki saka kuşu konarken, inerdi omuzlarım Saplanmış ayaklarım senli günlerin balçıklarına, çıkaramam Nemin, zamanın dişlilerini paslandırdığından tüm saatler durgun Vakit hep akşam vakti,küs kalmış güneş gölgeli yüzüme Ne yana çevirsem gözümü, sensiz gece utancındaki karanlıkta Su kavşaklarımız bekleme noktamız,az sonra bölüneceğimiz Deniz çok uzak kalırdı dokunmadığımız yanlarımıza Yangınlarda kalır mavi, alevimizle dökülürdük içimizdeki çağlayanlar Ağlardı sakamız, kırılırdı ırmak, kırılırdı içi boş kurumuş kamışlar İnce ney sesi sana bir mektup yazardı Kesilirdi nefesim çınar gövdeme inat yıkılırdım Eskiyen yanlarıma konarken yaralı bir kelebek Gözlerim buluştuğumuz kavşaklarda kalırdı Okyanusları çöl eyleyen hasretliklerde kavuşmasız kavrulurken Su yanımda alev olur, sen gibi tenimi yakıp geçerdi... |
ÇOK GÜÇLÜ BİR ÖNERME TEBRİKLER