saçmalama hakkını kullanan şiir
Herkes birşeyler almış, giderken benden
-saklasalar bari hatrıma- Şaşırmam, abesle iştigal – yarımlığıma- Hani uyanınca duyduğum o his var ya Kronikleşmiş, kemikleşmiş yani Ne yapsam boşuna! Dün birkaç yaş düştü dua ederken yanağıma Neye ağladığımı bilemedim sonradan Annem vardı, sen vardın, ben de vardım Sığınırken yaradanın merhametine, affına Çok da sorgulamadım aslında Yaş olup aktı ya İyi ki dedim –iyi ki- İnancımı almamışlar. Herkes kendince haklı mesela… Zeytinyağı gibi üste çıkıyorsun diyorsun ya Sen su isen , ben zeytinyağıyım o anda Adım üstte olsun diyen assolistlere özendiğimden değil Maddenin doğasından ibaret olay Suyun yağa karışmaması gibi yani Aynı kutupların birbirini itmesi gibi -anladığını umarak son veriyorum örneklerime- Ha bir de zıt kutuplar birbirini çeker –biliyorsun- Bilmediklerine gelirsek… Gelelim mi? Önce sorman lazım! |
iyi ki ağlamışsın, gitsi bütün rahatsı ediciler,
aslında sen toprak diğer şahıs su olmalı,
böylece tamamlarsınız birbirinizi,
olmuyor işte !
çok çok sevgiyle..