an gelir gece yoldaşım olur konuşmadan usulca
çeker üstüme üstüme karanlık örtüsünü örter süzülerek
baykuş sağ yanımda bölsün sıkıldığım sessizliği
ay süzülsün süzüm süzüm, bölünsün yıldızlar her yana
denize sarksın sanrısız tüm gerçekliğiyle ama aydınlatsın gizlice...

kıyısındaki denizin kenarında ateş böceği olsun, deniz feneri
doğallığına doyursun geceyi doyumsuzca
dalgalar vursun kırsın kayalıkları yosunsunsuz
yada eritsin engelleri.....

su gibi akmalıydım akışkanlığında alışkanlıklarımla
ya kaya gibi dik sert yamaçlarım olmalıydım kırılmadan
belki de havaya karışmalıydım rast gele sözler gibi
ama kelebek hafifliğinde uçmalıydım kırmadan kanatlarımı


*** **** *****
yıldırım olup çarpmalıydım her tarafa IŞIK yayarak
inadına yaşamalıydım deli tayların yelesini rüzgara karıştırarak
yakmalıydımdım belkide içimdeki yeşil ormanları
üstüne küfürden bir ateş çalıp utanmadan katletmenin zevkini çıkarırcasına

aslan kedi kalırdı sevmelerimdeki ormanda
serkeşlik işte
ağlarken gülümsemek taktiğideki taktik
ruh ceylan olup ya koşacak ya nefis aslan olup onu yiyecek.

***** ******** ********
o an
tanrılar yol gösterdi(IŞIKlarıyla)
kanat verdi kelebeğe uçsun diye uzaklara
denizindeki balık büyürken yüzdü
rüzgara sarıldı bir martı duydu gelen sesi
özgürlüğündeki ruh bunları verene dua etti sadece...

**** ******

O an anladım
ekvator çizgisini ben çizmediğime ufuk çizgisi gibi
dünyanın avuç içi kadar dar olduğuna
şimdi seslensem sığarmı söylediklerim havaya
yada ruhum küçük volta atsa sığarmı adımlarım dünyaya
kelebek kanatındaki düşlerime yer kalırmı ki
sığamayacağımı bildiğim mavi denize... [ /kalin