Islık çalıyor yasemin dallarıalıp bu başı gömüp kumlara gitmek vardı ya tutuyor dalgası denizin ucundan nefesimin indirsem de perdeyi yüzüne yakamozların mavi türkülerin nakaratına saklıyor martıları üstüne akarken barut yağmurları bir elimde düşlerim nakışlanan bir bir sıla gözlü güzelin eteğine bir yanımda ölü çiçeklerin feryadı varamadan pembenin doruğuna gerçeğe hicreti kıvrılıp kalan birkaç milli söz ıslık namesiyle kokusuna yapışan buram buram mayıstan bende alıp başımı giderdim ya ardım sıra hala ıslık çalıyor yasemin dalları Blackless |
bu gece okuduklarımın en güzeli