Ey kederin gül yüzlü kadınıBilesin Başlarsa gök gürlemeye güneşin doğduğu kıyıdan Artık zencefil kokmayacaktır dağlar bayırlar Bırak kalsın buğulu cama çizdiğim resim Sanma ki kahpe bir kurşunla yok olur giderim Unutma ben Mehmet oğlu Mehmet’im Bir ölür bin dirilir bedenim Bu toprağa dökülecekse her bir damlası Gerekirse sende koyuvereceksin kanım gibi Kızıl gözyaşını Hangi dem kalmış yerde Türk’ün kanı Bu Vatan uğruna içmeye ölüm andını Ardımdan geliyor gürül gürül Atamın çocukları Blackless |