Ötesi Yok
kapı eşiğine bırakmalı yüzsüz ruhu
hazin öyküleriyle öylece kilidi noksan kapılar ardına satılığa çıkarmalı canı üç kuruşun hesabını yapmalı veresiyesi olmayan ömrün kokuşmuş kainatın, cesed yüzlü insalarından uzak dertsiz bedevi olmalı, tüm pisliklerin içinde.. ucu siyah kalemin yazdıkları kelamları toplasan, tek hece çıkmayan anlamsızlıklarıyla süpürüp tozlu hayattan kurtulmalı isimsiz kahramları yok dünyanın isimli, resimleriyle bezenmiş dört bir yanı her renk her desen çıkıyor karanlıklarından ve yine sarıyor sarmaşıklar bedenlerini kokuşmuş böcekler sarar üzerini ve yine kirlidir insan sıfatı.. ne çok birikmiş gereksiz kavak yelleri esen günler saydıkça birer birer kılıfına uydurup çam sakızı sözleri ezip geçmek ister yürek salaş sevdaların adı batsın ki arınıyorum diriliyorum ve yine kendimden ötesini sevmiyorum.... s.c |