hayatın tozlu sayfalarından ibaretti geçmiş
biraz bulanık biraz nemli
üç beş satır hikayeye karışır gibi bazen
bazende anlattıkça çoğalan bitmek bilmeyen zaman gibi
ömrün huzur ve hüzünle kavrulmuş günleri


zamansız
yalansız
tutarsız
bir o kadarda amansızdır bereketi ömrün


gün gelir bir el uzanır, ’’haydi topla yüreğini ’’ der
sığınırsın
sarılırsın
inanırsın
en çokta seversin
ve hep seversin...

bir yanım uçurum bir yanım ufuksuz yol
ey yüreğim sen kendinde kal bir dön beni bul
sabahın seheri eser durur
gecenin gölgesi sen yanımı sarar durur
göğün göğsünde bir ben kaybolurum
eksildikçe, artar umudum



acıdıkça can
prangalarını zincirlerini kırmadan hayatın
sevdanın devrimi güne düşmez
eksilir hep yürekte bir parçan



sevmeye örgütlenmiş yüreklerde firar olur, yanmaya yakmaya yol alan
ahtı büyük olsa da yaşanmışlıkların, susmaz kemiği olmayan dil
alır başını gider anlamlı anlamsız ne varsa, içi yakan



çıkmamış candan kesilmeyen umudun aynasıdır hayat
sorgusuz yaşanmazken, ekilmemiş yarınlar
ensesi kalın bir düştür çaresiz, bekleyişler
esiri olunmuş, kimsesizlikten doğar
yüreği köze çeviren ömürdeki belirsizlikler



sev, söv neye yarar
neşesi yoksa günlerin
pamuk ipliği yaşamın, inceldiği vakitte
kararır insan yanım dünya ya küs gider
izinsiz yaşanan eskitme günlerin
kabusudur dolu dolu sevmeler



sevdikçe döner çarkı devran
bugünden arta kalmaz yarınlar
yeşilin ensesi kalın mavinin yolu uzun
dön dolaş kader elinde kalan budur



tutunulamayan hayatı, parmak ucunda yürüyorum
düşürme beni ey tanrım