Sabahlar yalan kokar
Bir gün düşersen anlamsız kahramanlığın ardına hüsran olur sevmişliğin.
Hiç bir hikayede esas kız esas oğlan yoktu aslında esas sevmekti her sonda. Betimsiz hikayenin biçimsiz sevdası Uyan gözleri ağma kulağı sağır günüm Yeni bir yalana daha uyan Gör ki kirlenmişliğin resmi doğsun her sabaha Her inanışta yeniden yandığına yanıldığına uyan Kahrı bela, yaman bu sevda Azığına doldurulmuş kirli sözlere Heybesine haram yüklenmiş bakışlarından öte yol olmaz Kara bir iz düşümüne güleşlerine tekrar inanma Her duanın sonuda yeni beddua Ahın yükü ağırdır Ölü doğan bir çocuk gibi Avuclarıma bıraktığın yüreğin Kan kokar Acıtır Yakar Gecenin şavkında büyüyen kara bir nefretti gözlerim Kokusuna sarılmış izmarit gibi ezilmiş sönmüş sevmelerim Şimdi cılız gülüşlerde adın Volkan misali yanar söyledikçe dillerim Al götür senden kalan tüm anlamsız anıları Vakti gelir yüzünden düşen bin parçanın ezgisini dinlemenin Ve sevdiğim gün gelir devran dönermiş ya Allah o gün sana beni hatırlata.. S.Ç |