Düşlerin yolunda, gülüşlere açılıyor hayat. Zaman, aydınlatıyor ömrü. Her mevsim ayrı bir türküdür hayat yaşadıkça büyüdüğümüz...

kilidi kırılmış yoluna çıka tüm düşlerimin
sahici gülüşlerim var, adında büyüyen
korkunun resmi silindi hafızamdan
yürüyorum yalın ayak, sessizliğin haykırışlarına




siyaha çalar gözlerin, umut sızar bakışlarından
tüm özlemlere inat bazen kimsesizlik çöker
tav arası tozunda çocuk yanına
bazen de
isimsiz bir yolcudur yüreğin
alıp başını gider kimsesizler diyarına




sevdiğim yanın sevilmeyen yanlarında sevildiğini bilmek
en çok uyku arası sesinde sevdim seni
bilindik mahcupluğun sözlerinde




bahar düşer yüzüne, içim huzurla renklenir
bir bulut daha çizilir ömrümüze
sağanağında ıslanmak için sevginin
bir kibrit yanığı değil, adı ölümsüz üç harfin ateşinde yanmak




aşk
ey aşk savur bizi girdabına
yazısında kaderin, seyrinde özlemin
tutuş avuçlarımda yak kavur bakışlarımızda
sevmek en çok sevildikçe can buluyor
satırlarında hayatın



ey benim yüreğimin ışığı
düşürme beni bir daha
yokluğunun karanlığına

...