avuçlarından öperim...

Gülümsemenin yüzde bıraktığı iz kadar güzeldi gözlerin
Ve kurduğun her cümlede çoğalırken ben…



Gözlerim uykuya uzanırken
Başım yüz sürmez oldu yastığa
Bir yol var biliyorum
Dokunamadan sevmek gibi
Birazda hüzne sarılmak gibi yokluğunda



Biriktirdiğim cümlelere seni sığdırmak isterken
Sen dışında hiçbir kelime sığmadı yazdıklarıma


Özlem ne geceyi bekler nede sabahı
Ciğerlere kadar işler ayrı kalışın ayazı


Sızımsın sevdiğim
Yandıkça
Aşkın narına
Attığın adımda ben
Benden öte sen
İçime nasıl işledin bir bilsen
Biz sizliğe yeni bir küfür daha eder dillerin



(U)mutsuz musun dediğin günden beri
Yitirmedim içimdeki hayalleri
Eksik kalan sevinçleri
Unutup sevmekten vazgeçişlerimi
Her gün
Her yeni gün heybemde biriktiriyorum
Uzaklardan
Pencerenden yolladığın
Kucak dolusu gülücükleri doldurdum ceplerime
Ve yığınla sen dolu gönlümün zulası



Yüreğe dokunmuşsa sevdiğinin sesi
Anlamını yitirmişse yalnızlığın resmi
Dört duvar arasından çıkıp
Mavilikler e
Tüm renkler yoldaş olduysa
İşte o vakit sevmişizdir


Sevmekten vazgeçmeyenlere…