uçurum
katmerli acımın
yağmasıydı bulutların gözyaşı hüznün kucaklayan sevişmelerinde güneşinin pırıltısı yetim sevincimin doruklarını yağmalarken satır satır vurur yoksul düşlerime aldatılmış renklerim avuçlarıma akar kara hıçkırıklar bağdaş kurar karşımda dokunamam sana ne fark eder aydınlatmıyorsa ay karanlığımı hüznün uçurumlarına düşmemin kurşunlanmış umutların eşiğinde ne fark eder yalancı gülüşlerin yörüngesine rakseden sevinç yüzsüz arzulara kilitlenen bencilliğin dilini konuşurken sararmış mevsimini çizen ressam yalnızlığın damlasıyla avunur insanlığını rehin bırakan tutukluya ve tarih sensizliği oynar türkülerim kahrederken çivili anılara sessizliği haykıran giz içerime saplı bir bıçak gibi cinayet kusar eser seher yeli yokluğuna mutluluğu göremem ellerim tutmaz baharı acıya bulanır tatlar ve biz ayrıldık diyemem... 03.04.2012 Mönchengladbach... |
Saygılarımla......