bir koy senfonisi (adagio)

Kyrie

0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 15 yorum · 1346 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

bir koy senfonisi (adagio)

bu yürek
kıştan viran sahil gören veranda
oyunlar bitmiş. susmuş çocuklar
çiçekler solmuş. üşümüş taşlar
bardaklarda eski çay
dudağımın kıyısında kırık tebessüm
zaten koca birer çam şimdi
o çok eski bardaklar

artık uğultulu rüzgarla dansta
üzerime eğilen ağacın yaprakları
korkularımın üstü
hayalet rengi bir çarşaf mezarlığı
tozlanmasın için kendim serdim
bir dahaki yaza...
ne yaz’ı iki gözüm?..
eprimeyeyim diye
sonraki ayaza kadar

koydaki küçük kaya
can kız ve kara köpek
başka kimse kalmadı
bir de şarkılar. bir de şarkılar...
duamı kabul eden Tanrı
ve nihayet ıslatan
o gecikmiş... o soluksuz...
o dost yağmur. n’olur yağ!

ve çokça seni düşünüyorum
tamamken nasıl taneleştiğini bir de
ayağımın altında...
o ıslak kumlar kadar.
seni bir de yağmurken düşlüyorum
seni bir de şarkının sözleri gibi
denizin beyaz gözleri kadar
kara köpeğin pamuk tüyleri gibi hafif
karşıdaki tepe kadar dumanlı bir de.
seni eşzamanlı düşlüyorum
seni bir leş kargası gibi
seni hayat kavgası!..
seni kışlık kentler kadar çığlık
yalnız verandam gibi ıssız
seni zamansız. seni amansız
seni sızarcasına. sana kızarcasına
umut kesercesine. kesip kanatırcasına
kanatıp gömercesine. gömüp gidercesine
gidip dönmezcesine düşlüyorum seni
seni bilmediğim yanlarınca
yalanlarınca...
yüzüne tüküren aynalarınca
karıncalar kadar kararlı
bir yılan gibi sinsi
eski fotoğraflar kadar silik
çocuk gülüşünce masum
ihtiyar kadınlar gibi pişman
pusuda düşman
düşmanda silah. silahta el tetik
seni çok bitik. seni çok yitik...

seni anlayıncaya...
hâlime ağlayıncaya kadar.

deniz düşünceli
can kız da. evet.
üşüyoruz. düşüyoruz özümüzden
gönlümüzden düşmüyorsun
yağmur üşüyor. üşüyor verandam
kaya üşüyor. ellerin. ellerimiz
kara köpeğin elleri. bu koy titriyor.
çarpıyorum şişeyi karşımdaki kayaya
kırılmıyor. sessizce kuma. yığılıyorum.
bak ne yaparsan yap
kalbini kıramıyorum.
ıskalıyorum aşkı. hayatı ıskalıyorum
ıskalıyorum. mozart ağlıyor.
dağlıyor yağmur
ve diyorum ki can kıza
ıslanıyoruz hadi kalk!
kalkıyor. düşüyor önüme.
yürürken...
adımları ne diyor;
duymadım zannediyor.

unut o’nu artık.
seni kendi haline bırak.

JD

Şiiri Değerlendirin

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

bir koy senfonisi (adagio) şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

bir koy senfonisi (adagio) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

sinanyazar

20 Ekim 2007 Cumartesi 12:11:14

Nasıl bir yorum yapmam gerekiyor bilmiyorum bu şiire...
ama bir kitap dolusu yazılabilir bunu iyi biliyorum...
kaleminize, yüreğinize sağlık...