eksik yeşilonun için hep en geç o oturur masaya elleri çenesinde uyuyakalıp yalnızlığını zeytinlere bırakmak için. onun için en erken ben otururum masaya ellerim çenemde etrafı seyre dalıp zeytinlerin yalnızlığına acımak için. dolabında her renginden olmalı ama şapkalarından biri bile yeşil değildir hayatinin. zeytinleri hep onun için kara ister çay tabağında umudumda her renginden olmalı ama bir tanesinin sonu bile yeşil değildir aşklarımın gözyaşlarım hep bunun için kara akar yâr kucağında hayati rakısını hiçbir vakit bitirmez onun için hep en geç o oturur masaya hayatımda rakımı bitirmeden kalkmadım onun için en erken ben düşerim boşluğa sonra bir türkü söyler biri şöyle derinden hayati uyandığında başı kaçmıştır hayatımda bir türkü daha bitiverir aniden öyle olur. ben bilirim. hatta hayati de bilir biten türkülerin hep yenisi başlamıştır; ağlamışızdır... ağlamışızdır... inan ağlamışızdır! JD |
-önce benim,sonra senin düşlerin kalmışsa eğer
sevgiler