özledimşimdi gelsen mesela tam da şimdi koptu kopacakken fırtına ha yağdı ha yağacakken hava kapım çalsa açsam ki sen unuturdum ettiğimiz kavgayı meşgulüm hem taze bitti kahve yeminle uyuturdum bizim fatmayı uyuturdum aylar boyu içimde çalıp duran o aryayı işlemesi henüz eksik kasnaktaki örtü gibi bırakırdım sehpaya kucağımda tuttuğum tüm hesapları kalkar açardım kapıyı mesela şimdi çıkıp gelsen tam da şimdi soldu solacakken saksıdaki aslanağzı doğdu doğacakken köşedeki ortancanın beyaz evladı kaydı kayacakken erik ağacından yaramaz çocuğun ayağı toprağa sapladığım gül döndü dönecekken rüzgâra karşı çekip gidecekken ufkumdaki gemi gitmeye çok kararlı gitmez oturur beklerdim evde yeminle boşverirdim cundayı ve adayı. JD |
tam da şimdi
koptu kopacakken fırtına
ha yağdı ha yağacakken hava
kapım çalsa açsam ki sen
unuturdum ettiğimiz kavgayı...
Evet....
Zamansız elvedalar hepimizi
Üzüyor...
Üzüyor...
Üzüyor...
Ama yapacak hiç bir şey de olmuyor...
Kadere karşı gelemiyoruz...
Duygulu bir şiir...
Zevkle gözyaşıyla yoğrularak okudum...
Eline sağlık Üstadem...